Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Lublinie

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 7 kwietnia 2014 roku

Sąd Okręgowy w Lublinie I Wydział Cywilny

w składzie następującym:

Przewodniczący:	Sędzia Sądu Okręgowego Anna Cybulska
Protokolant:	stażysta Małgorzata Purc

po rozpoznaniu w dniu 24 marca 2014 roku w Lublinie

na rozprawie

sprawy z powództwa L. P., A. B. prowadzących działalność gospodarczą jako wspólnicy spółki cywilnej (...).(...). L. P., A. B.

przeciwko Gminie L.

przy udziale interwenienta ubocznego po stronie pozwanej (...) Spółki Akcyjnej z siedzibą w W.

o zapłatę

I.  zasądza od pozwanej Gminy L. solidarnie na rzecz powodów L. P. i A. B. prowadzących działalność gospodarczą jako wspólnicy spółki cywilnej (...).(...). L. P., A. B. kwotę 85.582,88 zł (osiemdziesiąt pięć tysięcy pięćset osiemdziesiąt dwa złote osiemdziesiąt osiem groszy) z ustawowymi odsetkami od dnia 24 sierpnia 2011 roku do dnia zapłaty;

II.  zasądza od pozwanej Gminy L. solidarnie na rzecz powodów L. P. i A. B. prowadzących działalność gospodarczą jako wspólnicy spółki cywilnej (...).(...). L. P., A. B. kwotę 7.890,00 zł (siedem tysięcy osiemset dziewięćdziesiąt złotych 00/100) tytułem zwrotu kosztów procesu;

III.  nakazuje pobrać od pozwanej Gminy L. na rzecz Skarbu Państwa - Sądu Okręgowego w Lublinie kwotę 80,00 zł (osiemdziesiąt złotych 00/100) tytułem nieuiszczonych wydatków.

I C 141/13

UZASADNIENIE

W pozwie z dnia 23 stycznia 2012 roku ( data stempla pocztowego k. 78), powodowie L. P. i A. B. prowadzący działalność gospodarczą jako wspólnicy spółki cywilnej (...) s.c. (...), A. B. wnieśli o orzeczenie nakazem zapłaty w postępowaniu upominawczym, aby pozwana Gmina M. L. zapłaciła solidarnie na rzecz powodów L. P. i A. B. kwotę 85.582,88 złotych wraz z ustawowymi odsetkami od dnia 24 sierpnia 2011 roku do dnia zapłaty
i kosztami postępowania, w tym kosztami zastępstwa procesowego według norm przepisanych.

W uzasadnieniu pozwu wskazano, że w dniu 11 lutego 2011 roku pomiędzy Gminą M. L. a (...) Spółką Akcyjną została zawarta umowa o roboty budowlane, której przedmiot stanowiła przebudowa skrzyżowania Al. (...) - ul. (...)-go M. – ul. (...) w L.
w zakresie określonym w § 2 ust. 2 ww. umowy. Następnie w dniu 4 maja 2011 roku (...) Spółka Akcyjna zawarła z powodami umowę o roboty budowlane nr (...), na podstawie której powodowie zobowiązali się do realizacji robót budowlanych wymienionych w załączniku nr 3, stanowiących część robót budowlanych, do których zobowiązała się (...) Spółka Akcyjna w ramach wskazanej wyżej umowy z pozwaną. Na mocy tejże umowy strony ustaliły, iż wynagrodzenie płatne będzie po wykonaniu elementów prac uzgodnionych w harmonogramie realizacji na podstawie częściowych protokołów prac zatwierdzonych przez Zleceniodawcę, zaś faktura zostanie zapłacona w terminie 30 dni od otrzymania prawidłowo wystawionej faktury przez Zleceniobiorcę wraz z kopią protokołu odbioru prac, którego dotyczy faktura i innych wymaganych umową dokumentów odbiorczych. Nadto wskazano, iż współpraca pomiędzy powodami a (...) Spółką Akcyjną nie układała się najlepiej, ostatecznie pismem z dnia 14 lipca 2011 roku powodowie odstąpili od niewykonanej części umowy z uwagi na brak współdziałania Zamawiającego w wykonaniu umowy. Z tytułu realizacji umówionych prac, w dniu 6 lipca 2011 roku powodowie wystawili Zamawiającej spółce (...) dwie faktury VAT na kwotę 2.934,41zł oraz na kwotę 82.648,47zł obie z terminem płatności ustalonym na dzień 20 lipca 2011 roku. Pomimo skutecznego doręczenia ww dokumentów, do chwili wniesienia pozwu spółka (...) nie dokonała zapłaty. Wskazano, iż niniejszy pozew został skierowany przeciwko Gminie M. L. z uwagi na fakt, iż pozwana jako inwestor jest jednym z podmiotów ponoszących solidarną odpowiedzialność za zapłatę wynagrodzenia za roboty budowlane wykonane przez powoda ( pozew wraz z uzasadnieniem k. 2-7 ).

Zarządzeniem Przewodniczącego I Wydziału Cywilnego tut. Sądu z dnia
6 lutego 2013 roku stwierdzono brak podstaw do wydania nakazu zapłaty
w postępowaniu upominawczym ( zarządzenie k. 80 ).

W odpowiedzi na pozew z dnia 8 lipca 2013 roku, pozwana Gmina M. L. wniosła o oddalenie powództwa w całości i zasądzenie kosztów postępowania według norm przepisanych. Wskazano, iż zdaniem pozwanej powodowie nie udowodnili, iż dochodzona pozwem kwota w związku
z odstąpieniem przez (...) Spółkę Akcyjną od umowy im się należy, nadto powodowie nie wykazali, że (...) Spółka Akcyjna odmówiła zapłaty kwoty dochodzonej pozwem ( odpowiedź na pozew k. 93 ).

W piśmie procesowym z dnia 8 lipca 2013 roku pozwana Gmina M. L. wniosła o zawiadomienie o toczącym się postępowaniu (...) Spółkę Akcyjną i wezwanie jej do wzięcia udziału w sprawie ( pismo procesowe k. 96 ).

Pismem z dnia 11 lipca 2013 roku, doręczonym w dniu 16 lipca 2013 roku tut. Sąd zawiadomił (...) Spółkę Akcyjną z siedzibą
w W. o toczącym się procesie w niniejszej sprawie informując, że może ona przystąpić do udziału w sprawie po stronie pozwanej w charakterze interwenienta. Ponadto Sąd zawiadomił o terminie rozprawy w niniejszej sprawie wyznaczonej na dzień 11 grudnia 2013 roku ( zawiadomienie k. 100, potwierdzenie odbioru k. 119 ).

W dniu 22 listopada 2013 roku w księdze dochodów budżetowych została zaksięgowana opłata od interwencji ubocznej dokonana przez (...) Spółkę Akcyjną w W. w kwocie 856,00 zł ( potwierdzenie wpłaty k. 118 ).

Na rozprawie w dniu 11 grudnia 2013 roku stawili się powodowie wraz
z pełnomocnikiem w osobie radcy prawnego, pełnomocnik pozwanej Gminy M. L. oraz wezwani świadkowie ( protokół rozprawy k. 125 ).

Na rozprawie w dniu 24 marca 2014 roku stawili się powodowie wraz
z pełnomocnikiem w osobie radcy prawnego, pełnomocnik pozwanej Gminy M. L., świadkowie oraz pełnomocnik (...) Spółki Akcyjnej z siedzibą w W., który złożył pismo procesowe, w którym zgłosił swoje wstąpienie do sprawy i przystąpienie (...) Spółki Akcyjnej z siedzibą w W. jako interwenienta ubocznego po stronie pozwanej Gminy M. L.. Ponadto wniósł o oddalenie powództwa
w całości, doręczenie interwenientowi ubocznemu odpisu pozwu wraz
z załącznikami oraz wszystkich innych pism procesowych wraz z załącznikami znajdujących się w aktach sprawy, ponadto wniósł o zezwolenie przez Sąd na złożenie przez interwenienta ubocznego pisma przygotowawczego, w tym stosownych wniosków dowodowych po otrzymaniu ww. pism oraz o zasądzenie od strony powodowej na rzecz interwenienta ubocznego kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych ( pismo procesowe k. 158-160 ).

Sąd Okręgowy ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 11 lutego 2011 roku pomiędzy Gminą M. L. jako Inwestorem a (...) Spółką Akcyjną z siedzibą w W. jako Wykonawcą została zawarta umowa o roboty budowlane nr (...), której przedmiot stanowiła przebudowa skrzyżowania Al. (...) - ul. (...)-go M. – ul. (...) w ciągu DK (...) w L.. Następnie w dniu 4 maja 2011 roku pomiędzy (...) Spółką Akcyjną z siedzibą w W. jako Zamawiającym a L. P. i A. B. prowadzącym wspólnie działalność gospodarczą pod nazwą (...) s.c. L. P., A. B. z siedzibą w miejscowości N., M. jako Wykonawcami została zawarta umowa o roboty budowlane nr (...), na podstawie § 1 której powodowie jako Wykonawcy przyjęli do realizacji, na budowie ,,P. skrzyżowania: al. (...) – ul. (...)-go M. – ul. (...) w ciągu DK (...) w L.’’ roboty drogowe wymienione w załączniku nr 3 do przedmiotowej umowy, stanowiących część robót budowlanych, do których zobowiązała się (...) Spółka Akcyjna w ramach wskazanej wyżej umowy z pozwaną. Na mocy § 5 ust. 1 tejże umowy strony ustaliły, iż ryczałtowe wynagrodzenie za wykonanie zakresu robót wynosi 726.435,44 zł brutto i stosownie do §5 ust. 3 umowy płatne ono będzie po wykonaniu elementów prac uzgodnionych w harmonogramie realizacji na podstawie częściowych protokołów prac zatwierdzonych przez Zleceniodawcę, faktura zostanie zapłacona w terminie 30 dni od otrzymania prawidłowo wystawionej faktury przez Zleceniobiorcę wraz z kopią protokołu odbioru prac, którego dotyczy faktura i innych wymaganych umową dokumentów odbiorczych ( umowa wraz z załącznikami k. 46-77 ).

Pismem datowanym 10 maja 2011 roku skierowanym do (...) Biura (...) w L., Urząd Miasta L. Wydział Dróg
i Mostów wyraził zgodę na podwykonawstwo robót drogowych przez firmę (...) s.c. L. P., A. B. z siedzibą w miejscowości N., M. z zastrzeżeniem zachowania zapisów umowy na roboty budowlane nr (...) z dnia 11 lutego 2011 roku zawartych w § 7 tej umowy, tj. dotyczących robót bitumicznych ( pismo k. 45 ).

W piśmie datowanym 4 lipca 2011 roku, zaadresowanym do powodów – L. P., A. B. prowadzących działalność gospodarczą pod nazwą (...) s.c. w N., a przesłanym drogą mailową na adres kancelarii radcy prawnego (występującego w niniejszej sprawie w charakterze pełnomocnika powodów), (...) Spółka Akcyjna z siedzibą
w W. - jako Zamawiający – zawarła oświadczenie o odstąpieniu od umowy numer (...) z dnia 4 maja 2011 roku w części niewykonanej przez Wykonawcę, tj. powodów, z przyczyn – jak wskazano – leżących wyłącznie po stronie Wykonawcy. Pismem datowanym 12 lipca 2011 roku (...) Spółka Akcyjna z siedzibą w W. poinformowała Gminę M. L. o fakcie przesłania ww pisma. W dacie 4 lipca 2011 roku pełnomocnik powodów nie posiadał umocowania powodów do odbierania oświadczeń woli ( pismo k. 120-124, pełnomocnictwo k. 131, pismo k. 142 ).

W dniu 5 lipca 2011 roku pomiędzy przedstawicielami (...) i powodową spółka z udziałem kierowników budowy doszło do sporządzenia inwentaryzacji robót wykonanych przez spółkę, w którym uzgodniono jakie roboty wg. opisanego zaawansowania i ilości zostają odebrane. W piśmie tym odniesiono się do pozycji szczegółowo opisanych w zał. nr 3 kosztorysu i materiału pozostawionego na budowie oraz, że zostanie on odkupiony ( pismo k.132 i kosztorys k. 27), wskazano też, że na wykonane roboty zostanie sporządzony kosztorys podpisany przez kierownika budowy, płatności zostaną złożone przez zleceniodawcę inwestora w terminie 7 dni( część zapisu mało czytelna k.133)

Pismem z dnia 14 lipca 2011 roku, doręczonym (...) Spółce Akcyjnej z siedzibą w W. w dniu 15 lipca 2011 roku powodowie – L. P., A. B. prowadzący wspólnie działalność gospodarczą jako wspólnicy spółki cywilnej (...) s.c. (...), A. b., oświadczyli, iż składają oświadczenie woli o odstąpieniu od zawartej z (...) Spółką Akcyjną z siedzibą w W. umowy nr (...) o roboty budowlane dotyczącej zadania inwestycyjnego polegającego na przebudowie skrzyżowania: al. (...) – ul. (...)-go M. – ul. (...) w ciągu DK (...) w L. w części dotyczącej zadania niewykonanego – z uwagi jak wskazano – na brak współdziałania ze strony Zamawiającego, które jest niezbędne do wykonania dzieła ( pismo k. 18-21 ).

Z tytułu realizacji umówionych prac, w dniu 6 lipca 2011 roku powodowie wystawili Zamawiającej spółce (...) dwie faktury VAT na kwotę 2.934,41zł oraz na kwotę 82.648,47zł obie z terminem płatności ustalonym na dzień 20 lipca 2011 roku. Pomimo skutecznego doręczenia ww. dokumentów, do chwili wniesienia pozwu spółka (...) nie dokonała zapłaty ( faktura VAT k. 22 i k. 23).

Pismem z dnia 16 sierpnia 2011 roku powodowie wezwali Gminę M. L. – jako Inwestora ponoszącego solidarną odpowiedzialność za zapłatę wynagrodzenia za roboty budowlane wykonane przez podwykonawcę - do zapłaty kwoty 93.368,04zł, tj. należności wynikających z faktur VAT numer (...) z dnia 6 lipca 2011 roku oraz numer (...) z dnia 7 lipca 2011 roku w terminie 7 dni od otrzymania pisma z tytułu robót budowlanych związanych z realizacją zadania inwestycyjnego ,,P. skrzyżowania: al. (...) – ul. (...)-go M. – ul. (...) w ciągu DK (...) w L. ‘’ ( wezwanie k. 14-15 ).

W dniu 8 września 2011 roku powodowie przedłożyli Gminie M. L. Zarządowi Dróg i M. w L. inwentaryzację z dnia 5 lipca 2011 roku odbioru wyszczególnionych robót potwierdzonych podpisem zarówno Zamawiającego jak i Podwykonawców. Jednocześnie podtrzymali wezwanie do zapłaty na rzecz powodów kwoty 93.368,04zł ( pismo k. 16-17, inwentaryzacja k. 132-133, załącznik do wyceny k. 26-41 ).

W dniu 21 grudnia 2011 roku nastąpiło protokolarne odebranie końcowe robót ,, P. skrzyżowania: al. (...) – ul. (...)-go M. – ul. (...) w ciągu DK (...) w L.’’, którego Inwestorem była Gmina L. zaś Wykonawcą robót: (...) Spółka Akcyjna z siedzibą
w W. w oparciu o umowę numer (...) z dnia 11 lutego 2011 roku, podczas którego stwierdzono, iż roboty drogowe wykonano w terminie od dnia
4 kwietnia 2011 roku do dnia 30 listopada 2011 roku, zaś Wykonawca zakończył realizację przedmiotu umowy w terminie określonym w § 4 umowy numer (...).Funkcję kierownika budowy z ramienia podwykonawcy pełnił A. K., funkcję inżyniera kontraktu i inspektora drogowego pełnił J. G., przedstawicielem inwestora był A. Ś.. W protokole stwierdzono zgodność wykonanych robót z umową, teren budowy i teren przyległy zostały doprowadzone do należytego stanu i uporządkowane, podczas odbioru nie stwierdzono usterek, ogólną ocenę wykonanego obiektu oszacowano na dobrą oraz postanowiono odebrać roboty budowlane o wartości 5.407.458,52zł brutto. Wartość umówionych prac budowlanych wykonanych przez stronę powodową jest stosunkowo niska do ich przeciętnej wartości rynkowej. Pomimo upływu terminu do zapłaty należności wskazanych w wezwaniach do zapłaty powodowie nie otrzymali zapłaty kwoty dochodzonej niniejszym pozwem ( protokół odbioru k. 42-44, zeznania P. P. k. 126v, zeznania J. M. k. 126v, zeznania A. K. k. 127, zeznania J. G. k. 171, zeznania A. Ś. k. 171).

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił w oparciu o powołane wyżej dowody.

Wiarygodność przedstawionych przez strony dokumentów nie była kwestionowana i nie budziła wątpliwości, dlatego też Sąd uznał je za wiarygodne w całości. Zeznania przesłuchanych w sprawie świadków nie budziły większych zastrzeżeń Sądu. Ich wiarygodność została zweryfikowana w oparciu o inne dowody zgromadzone w sprawie. W ocenie Sądu, dowody uznane za wiarygodne w opisanej konfiguracji, tworzą łańcuch dowodów niesprzecznych wewnętrznie i pozwalają na ustalenie stanu faktycznego w stopniu wystarczającym dla jednoznacznego wyrokowania w sprawie, przy wysnuwaniu wniosków zgodnych z zasadami logicznego rozumowania i opartych na doświadczeniu życiowym. Zgodnie z treścią art. 328 § 2 k.p.c. Sąd jest zwolniony ze wskazywania przyczyn, dla których dał wiarę dowodom stanowiącym podstawę ustaleń faktycznych.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Powództwo zasługuje na uwzględnienie w całości.

Niniejszym pozwem powodowie domagali się zapłaty od pozwanej Gminy L. ( jako Inwestora ) kwoty85.582,88 złotych wraz z ustawowymi odsetkami od dnia 24 sierpnia 2011 roku do dnia zapłaty tytułem zrealizowanych przez powodów robót stanowiących część składową obiektu wykonanego przez (...) Spółkę Akcyjną z siedzibą w W. na rzecz pozwanej, na podstawie umowy z dnia 11 lutego 2011 roku. Argumentami przemawiającymi za uwzględnieniem niniejszego powództwa był w ocenie strony powodowej fakt, iż w protokole odbioru końcowego robót pozwana uznała, iż roboty zostały wykonane zgodnie z umową, nie stwierdzono usterek, a ogólna ocena wykonanego obiektu jest dobra.

Na wstępie podkreślenia wymaga, iż w odpowiedzi na pozew pozwana Gmina L. w zasadzie nie kwestionowała wysokości dochodzonej w pozwie kwoty, zakresu i jakości wykonanych prac, ani też nie wskazywała na uregulowanie powyższego zobowiązania, stwierdzając jedynie lakonicznie, iż ,, powodowie nie udowodnili, że dochodzona pozwem kwota im się należy oraz że powodowie nie wykazali, że (...) Spółka Akcyjna z siedzibą
w W. odmówiła zapłaty tejże kwoty’’ ( k. 93 ) i dopiero na rozprawie w dniu 11.12.13r. pełnomocnik pozwanej podniósł, że ,, powodowie nie wykazali wysokości dochodzonych roszczeń a (...) odstąpił od umowy”. Nadto pełnomocnik podniósł, że ,, w fakturze nie wyspecyfikowano jakie roboty i jakie materiały są nimi objęte” ( k.127v). W piśmie procesowym z dnia 18.12.2013r. pełnomocnik pozwanej wskazał, że powodowie otrzymali od (...) notę obciążeniową z wyliczeniem kary umownej i oświadczeniem o jej potrąceniu z płatności za fakturę (...)( k.137).

Zgodnie z ogólną dyrektywą interpretacyjną zawartą w art. 354 § 1 i 2 k.c. dłużnik powinien wykonać zobowiązanie zgodnie z jego treścią i w sposób odpowiadający jego celowi społeczno-gospodarczemu oraz zasadom współżycia społecznego, a jeżeli istnieją w tym zakresie ustalone zwyczaje także w sposób odpowiadający tym zwyczajom (§ 1), w taki sam sposób powinien współdziałać przy wykonaniu zobowiązania wierzyciel (§ 2). Z powyższego wynika,
że normatywnymi kryteriami konkretyzującymi dłużną powinność jest nie tylko treść zobowiązania, która określa źródło kreujące stosunek zobowiązaniowy najczęściej umowa, której postanowienia podlegają wykładni z uwzględnieniem art. 65 k.c., ale także cel społeczno-gospodarczy – czyli cel, który tkwi u podłoża zaciągania określonych rodzajów i typów zobowiązań, zasady współżycia społecznego – ich przejawem jest obowiązek lojalności dłużnika oraz ustalone zwyczaje pełniące rolę uzupełniającą i w żadnym razie nie mogą być sprzeczne z zasadami współżycia społecznego oraz ustawami. Zarówno dłużnik jak i wierzyciel mają baczyć na uzasadniony interes kontrahenta i nie czynić nic takiego, co by wykonanie zobowiązania komplikowało, hamowało lub udaremniało, każdy z nich względem siebie jest zobowiązany do lojalności wynikającej z łączącego ich stosunku.

Art. 647 k.c. stanowi, iż przez umowę o roboty budowlane wykonawca zobowiązuje się do oddania przewidzianego w umowie obiektu, wykonanego zgodnie z projektem i z zasadami wiedzy technicznej, a inwestor zobowiązuje się do dokonania wymaganych przez właściwe przepisy czynności związanych
z przygotowaniem robót, w szczególności do przekazania terenu budowy
i dostarczenia projektu, oraz do odebrania obiektu i zapłaty umówionego wynagrodzenia. Jak z tego wynika podstawowymi świadczeniami przy umowie
o roboty budowlane jest m.in. oddanie obiektu oraz zapłata umówionego wynagrodzenia.

Bezsporne w niniejszej sprawie jest, iż powodowie zrealizowali roboty budowlane stanowiące część składową obiektu wykonanego przez (...) Spółkę Akcyjną z siedzibą w W. na rzecz pozwanej. Nadto z protokołu odbioru końcowego robót jednoznacznie wynika, iż pozwana uznała, że roboty zostały wykonane zgodnie z umową,.

Bezsporne jest również, że z tytułu realizacji umówionych prac, w dniu 6 lipca 2011 roku powodowie, zgodnie z umową, wystawili Zamawiającej spółce (...) dwie faktury VAT na kwotę 2.934,41zł oraz na kwotę 82.648,47zł obie z terminem płatności ustalonym na dzień 20 lipca 2011 roku. Pomimo skutecznego doręczenia ww. dokumentów, do chwili wniesienia pozwu spółka (...) nie dokonała zapłaty. Zapłaty tej nie dokonała też Gmina M. L. – jako Inwestora ponoszącego solidarną odpowiedzialność za zapłatę wynagrodzenia za roboty budowlane wykonane przez podwykonawcę.

Odnosząc się do zarzutów pozwanej Gminy, wskazać należy, że nie polega na prawdzie to, iż powodowie nie wykazali zakresu dokonanych prac. Przeczy temu przedłożona inwentaryzacja robót z dnia 5 lipca 2011r. z której wyraźnie wynika jakie roboty ,, wg. opisanego zaawansowania i ilości zostają odebrane”. Opis robót odebranych wskazywał również na pozycje w kosztorysie ofertowym, a zatem i na ceny za te prace ( k.132, 27-29). W tej sytuacji nie można podzielić wywodów pozwanej, iż nie udowodniono, za jakie roboty czy materiały powodowie domagają się zapłaty. Strona pozwana nie wskazała dokładnie, co kwestionuje, czy wykonane roboty czy ich cenę. Wobec powyższego trudno było z takim zarzutem polemizować. O ile zgodzić się można, że przedłożona inwentaryzacja robót i materiałów pozostawionych na budowie jest mało czytelna( zrobiona w kopii kalkowej) niemniej fakt ten nie dyskwalifikuje zdaniem sądu wskazanych w nim ustaleń. Dodać należy, że dokument ten sporządzony został na budowie a nie biurze, a pozwany nie zgłaszał żądania dostarczenia oryginału, a zatem przyjąć należało, że nie kwestionuje jego treści.

Za niezasadny uznać także należało zarzut pozwanego, że w fakturach brak było specyfikacji, jakie roboty i materiały są fakturami objęte. Po pierwsze faktury przedłożone wskazują, że dotyczą usług związanych z przebudową skrzyżowania wynikającą z umowy z dnia 4.05.11r. a po drugie brak jest wymogu takiego wystawiania faktury jak sugeruje to strona pozwana. Ubocznie podnieść należy, że zastrzeżeń tych pozwana nie zgłaszała stronie powodowej ani po wezwaniu do zapłaty ani też w odpowiedzi na pozew. W tej sytuacji wskazywane przez pozwaną zarzuty i argumentacja zdaniem sądu obliczona była jedynie na przedłużenie tego postępowania a nie rzeczowa i merytoryczną polemikę ze zgłoszonym żądaniem.

Bez znaczenia dla tej sprawy pozostaje także zarzut odstąpienia od umowy przez (...) albowiem pozwana nie kwestionowała jej ważności, podobnie jak i informacja pozwanej o potraceniu kary umownej, zwłaszcza, że argumentów tych nie podnosił interwenient uboczny- (...), który przystąpił do sprawy o czym mowa niżej. Nie wykazano, że roszczenie było wymagalne i nadawało się do potrącenia. Zdaniem Sądu nie wystarczy w sprawie wskazać, że strona kwestionuje żądanie czy też, że ,,ogólnie” nie zgadza się z roszczeniem lub zgłosić ,,ogólnie” że dochodzona kwota jest nienależna jak to miało miejsce w sprawie niniejszej zwłaszcza, gdy strona reprezentowana jest przez zawodowego pełnomocnika. Od takich pełnomocników należy wymagać elementarnych zadań warsztatowych w tym prawidłowo od strony formalnej i merytorycznej formułowanych nie tylko pism procesowych, ale i stanowisk reprezentowanych w danej sprawie.

W tej sytuacji, Sąd uznał, że strona powodowa dowiodła, że wykonała roboty budowlane i zasadnie domaga się zapłaty kwot wynikających z faktur wystawionych w oparciu o dołączony kosztorys, dowiodła też, że za prace te nie otrzymała zapłaty.

Na marginesie podkreślenia wymaga w tym miejscu, iż jak wykazało niniejsze postępowanie dowodowe, wartość umówionych prac budowlanych wykonanych przez stronę powodową określona wynagrodzeniem ryczałtowym jest stosunkowo niska.

Jak wynika z cytowanego wyżej przepisu art. 647 k.c., wynagrodzenie za wykonane prace należy do essentialia negotii umowy o roboty budowlane,
a więc brak zapłaty w terminie powoduje, iż jej podstawowe świadczenia nie są spełnione.

W niniejszej sprawie zostało wykazane, iż pismem datowanym 10 maja 2011 roku skierowanym do (...) Biura (...) w L., Urząd Miasta L. Wydział (...) i M. wyraził zgodę na podwykonawstwo robót drogowych przez firmę (...) s.c. L. P., A. B. z siedzibą w miejscowości N., M.. Oznacza to z kolei, iż w okolicznościach niniejszej sprawy zastosowanie znajduje przepis art. 647 ¹§6kc, w świetle którego inwestor Gmina L. – jest jednym z podmiotów ponoszących solidarną odpowiedzialność za zapłatę wynagrodzenia za roboty budowlane wykonane przez powoda. Zgodnie, bowiem z treścią cytowanego wyżej przepisu, do zawarcia przez wykonawcę umowy o roboty budowlane z podwykonawcą jest wymagana zgoda inwestora, co w sprawie zostało wykazane.

Na marginesie wskazać należy, iż w ocenie Sądu trudności związane
z terminowym spełnianiem zobowiązań nie mogą obciążać drugiej strony umowy, a już w żadnym wypadku nie mogą stać się normalną praktyką, zwyczajem czy też normą, nawet gdyby to była powszechna praktyka. Tolerowanie takiego postępowania mogłoby doprowadzić stronę powodową do utraty płynności finansowej. Faktem notoryjnym przecież jest, iż właśnie w naszej rzeczywistości gospodarczej zaleganie z płatnościami zwłaszcza przez partnera silniejszego, jakim jest niewątpliwie - w porównaniu do powodów – spółka akcyjna (...) czy też Gmina, która korzysta z licznych przywilejów ustawowych, chociażby niestosowania przepisów prawa upadłościowego i naprawczego w stosunku do niej prowadzi do powstawania długów po stronie słabszej strony kontraktu, pociągając za sobą nieuchronne kłopoty finansowe, a często bankructwo.

Biorąc wszystko powyższe pod uwagę Sąd orzekł jak w punkcie I wyroku, zasadzając od pozwanej Gminy L. solidarnie na rzecz powodów L. P. i A. B. kwotę 85.582,88 zł z ustawowymi odsetkami zgodnie z żądaniem pozwu, tj. od dnia 24 sierpnia 2011 roku do dnia zapłaty, na zasadzie art. 455kc. Wskazany przez stronę powodową termin początkowy wymagalności roszczenia akcesoryjnego jest w realiach niniejszej sprawy zasadny bowiem pismem z dnia 16 sierpnia 2011 roku powodowie wezwali Gminę M. L. do zapłaty należności wynikających z faktur VAT numer (...) z dnia 6 lipca 2011 roku w terminie 7 dni od otrzymania pisma. Termin zapłaty wyznaczony przez powodów upływał zatem w dniu 23 sierpnia 2011 roku a zatem uznać należy, iż pozwana pozostaje w zwłoce z zapłatą na rzecz powodów powyższej kwoty od dnia wskazanego w pozwie, tj. od dnia 24 sierpnia 2011 roku ( punkt I wyroku ).

Odnosząc się do postanowienie w przedmiocie oddalenia wniosku pełnomocnika interwenienta ubocznego o zakreślenie terminu na złożenie pisma przygotowawczego wraz z wnioskami dowodowymi zważyć należy, co następuje.

Na wstępie wskazać należy, iż instytucję interwencji ubocznej regulują przepisy k.p.c. stanowiąc w art. 76kpc, że każdy kto ma interes prawny w tym,
by sprawa została rozstrzygnięta na korzyść jednej ze stron, może w każdym stanie sprawy aż do zamknięcia rozprawy w drugiej instancji przystąpić do tej strony (interwencja uboczna).

Przypomnienia wymaga, iż w niniejszej sprawie w piśmie procesowym
z dnia 8 lipca 2013 roku pozwana Gmina M. L. wniosła o zawiadomienie o toczącym się postępowaniu (...) Spółkę Akcyjną i wezwanie jej do wzięcia udziału w sprawie. Pismem z dnia 11 lipca 2013 roku, doręczonym w dniu 16 lipca 2013 roku tut. Sąd zawiadomił (...) Spółkę Akcyjną z siedzibą w W. o toczącym się procesie w niniejszej sprawie informując, że może ona przystąpić do udziału w sprawie po stronie pozwanej w charakterze interwenienta. Ponadto Sąd zawiadomił o terminie rozprawy w niniejszej sprawie wyznaczonej na dzień 11 grudnia 2013 roku. W dniu 22 listopada 2013 roku w księdze dochodów budżetowych została zaksięgowana opłata od interwencji ubocznej dokonana przez (...) Spółkę Akcyjną w W. w kwocie 856,00 zł. Na rozprawie w dniu 11 grudnia 2013 roku stawili się powodowie wraz z pełnomocnikiem w osobie radcy prawnego, pełnomocnik pozwanej Gminy M. L. oraz wezwani świadkowie. Dopiero na kolejnej rozprawie w dniu 24 marca 2014 roku, poprzedzającej wydanie wyroku w niniejszej sprawie, stawił się pełnomocnik (...) Spółki Akcyjnej z siedzibą w W., który wniósł między innymi o zezwolenie przez Sąd na złożenie przez interwenienta ubocznego pisma przygotowawczego, w tym stosownych wniosków dowodowych.

Należy pamiętać, że rolą interwenienta ubocznego jest pomoc stronie, do której przystąpił, jednak pomoc ta nie może wykraczać poza czynności procesowe dopuszczalne według stanu sprawy. Interwenient uboczny nie może zatem dokonać żadnych czynności ponad te, które są dozwolone przez prawo dla stron w danym stadium procesu. Według przepisu art. 79kpc, interwenient uboczny jest uprawniony do wszelkich czynności procesowych dopuszczalnych według stanu sprawy. Nie mogą one jednak pozostawać w sprzeczności z czynnościami i oświadczeniami strony, do której przystąpił. Stosownie zaś do treści przepisu art. 80kpc, interwenientowi ubocznemu należy od chwili jego wstąpienia do sprawy doręczać, tak jak stronie, zawiadomienia o terminach i posiedzeniach sądowych, jako też orzeczenia sądu, co Sąd w niniejszej sprawie uczynił.

Na rozprawie pełnomocnik interwenienta ubocznego zażądał doręczenia mu odpisu pozwu wraz z załącznikami o ile były w sprawie złożone przez strony lub innych uczestników postępowania ( pismo złożone na rozprawie k. 159 i oświadczenie pełnomocnika złożone do protokołu k.171-171v-zobowiązania pełnomocników). Wniosek ten nie mógł zostać uwzględniony bowiem nie ma przepisu nakazującego doręczanie interwenientowi nie tylko odpisu pozwu ale także odpisów wszystkich pism złożonych przed przystąpieniem interwenienta. Pełnomocnik na tej samej rozprawie złożył wniosek o doręczenie kserokopii wszystkich pism i ten wniosek został uwzględniony po uiszczeniu należnej opłaty(k.171-172).

Stosownie do treści przepisu art. 207 § 1kpc, pozwany może przed pierwszą rozprawą wnieść odpowiedź na pozew. W sprawach zawiłych lub rozrachunkowych przewodniczący może zarządzić przed pierwszą rozprawą wniesienie odpowiedzi na pozew lub także w miarę potrzeby wymianę przez strony dalszych pism przygotowawczych, przy czym oznaczy porządek składania pism, termin, w którym pisma należy złożyć, i okoliczności, które mają być wyjaśnione. W toku sprawy wymianę pism może zarządzić sąd (§2). Stronę reprezentowaną przez adwokata, radcę prawnego, rzecznika patentowego lub Prokuratorię Generalną Skarbu Państwa przewodniczący może zobowiązać do złożenia w wyznaczonym terminie pisma przygotowawczego, w którym strona jest obowiązana do powołania wszystkich twierdzeń, zarzutów i dowodów pod rygorem utraty prawa powoływania ich w toku dalszego postępowania ( §3).

Biorąc pod uwagę stanowisko, charakter i cel występowania interwenienta w procesie, niewątpliwym jest, iż interwenienta ubocznego wiąże termin do wskazania wszelkich twierdzeń i dowodów na ich poparcie (prekluzja dowodowa), obowiązujący stronę postępowania.

Oznacza to, że interwenient uboczny, który przystąpił do toczącego się postępowania, nie może powoływać faktów i dowodów, które dla tej strony uległy już prekluzji zgodnie z art. 207kpc.

Na uwagę zasługuje wyrok Sądu Najwyższego z dnia 5 kwietnia 2008 roku, w którym Sąd ten przesądził, że interwenient uboczny jest związany stanem sprawy istniejącym w chwili wstąpienia do procesu, w szczególności odnosi się to do tzw. prekluzji dowodowej ( wyrok niepubl., sygn. akt II CSK 23/07 ). Stanowisko to uznać należy za słuszne, bowiem brak tej prekluzji wymuszałoby w praktyce prowadzenie postępowania dowodowego przez interwenienta ubocznego w czasie nieokreślonym zwłaszcza, że interwenient uboczny może przystąpić do sprawy aż do zamknięcia rozprawy w drugiej instancji.

Przepisy zobowiązujące strony do wskazywania twierdzeń, zarzutów
i dowodów w określonym czasie wyrażają zasadę koncentracji dowodów zaś rygor utraty powoływania ich w toku dalszego postępowania jest wyrazem zasady prawdy formalnej wedle której, sąd orzeka na podstawie twierdzeń
i dowodów dostarczonych przez strony (art. 232 k.p.c.) a sam tylko wyjątkowo ma obowiązek prowadzenia postępowania dowodowego z urzędu. Takiego obowiązku w szczególności nie sposób dopatrzyć się w sprawach, gdy strony reprezentowane są przez fachowych pełnomocników, co ma miejsce w niniejszej sprawie. Wszelkie zaniechania w zakresie inicjatywy dowodowej ocenione być, zatem muszą jako zawinione przez stronę także wtedy, gdy wnioski dowodowe składane są przez strony z uchybieniem terminów wynikających z przepisów k.p.c. W takim razie występuje bowiem prekluzja procesowa której bezwzględnym skutkiem jest pominięcie faktów i wniosków dowodowych zgłoszonych z uchybieniem przewidzianych terminów i to także wtedy gdy fakty te i dowody mogłyby mieć wpływ na wynik sprawy ( vide wyrok Sądu Apelacyjnego w Katowicach z dnia 13 października 2009 roku, V ACa 377/09, LEX nr 574510 ).Oznacza to, iż w realiach sprawy skutkować to musiało oddaleniem wniosku pełnomocnika interwenienta ubocznego po stronie pozwanej o zakreślenie terminu na złożenia pisma przygotowawczego wraz
z wnioskami dowodowymi. Ograniczenia w zgłaszaniu dowodów przez strony
w trakcie postępowania mają na celu zrealizowanie zasady koncentracji dowodowej w procesie i jego nieprzedłużanie, nie zaś pozbawienie sądu możliwości prawidłowego ustalenia stanu faktycznego (v. wyrok Sądu Najwyższego z dnia 9 lipca 2009 r., III CSK 341/08, Lex nr 584753).

Podkreślenia wymaga, iż w niniejszej sprawie, interwenient uboczny został zawiadomiony o toczącym się postępowaniu już w miesiącu lipcu 2013 roku, zaś chęć brania czynnego udziału w sprawie wykazał dopiero na rozprawie poprzedzającej wydanie wyroku, tj. w dniu 24 marca 2014 roku, a zatem po upływie 8 miesięcy od powzięcia informacji o niniejszym procesie i to w formie ,, mało aktywnej” ograniczając się jedynie do stwierdzenia, ze nie uznaje powództwa i złożenia wniosku ,, o umożliwienie zajęcia stanowiska w sprawie w tym sformułowania wniosków dowodowych w terminie 14 dni” . Biorąc pod uwagę fakt, iż w powyższej dacie strona pozwana nie mogła powoływać faktów i dowodów bowiem uległy już one dla niej prekluzji zgodnie z art. 207kpc, oznacza to, że interwenient uboczny, który przystąpił do toczącego się postępowania, również nie posiadał uprawnień do wskazywania faktów i dowodów. Jeszcze raz podkreślenia wymaga, iż jeśli strona utraciła prawo do dokonania określonej czynności na skutek upływu terminu przewidzianego do jej dokonania lub z powodu zakończenia określonego etapu postępowania, prawo takie utracił także interwenient uboczny. Przyjęcie odmiennego stanowiska nie znajdowałoby oparcia w jasno brzmiącym przepisie art. 79 k.p.c.

Za podstawę rozstrzygnięcia w punkcie II wyroku o kosztach procesu Sąd przyjął określoną w art. 98 § 1 k.p.c. zasadę, że strona przegrywająca sprawę zobowiązana jest zwrócić przeciwnikowi na jego żądanie koszty niezbędne do celowego dochodzenia praw i celowej obrony. W tym wypadku do niezbędnych kosztów procesu należało zaliczyć wynagrodzenie radcy prawnego w kwocie 7200,00 złotych zgodnie z § 6 pkt 6 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nie opłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu ( Dz. U. Nr 163, poz. 1349), kwotę 4.280,00zł tytułem należnej i uiszczonej opłaty sądowej od pozwu oraz inne wydatki poniesione przez stronę powodową w kwocie 10,00zł ( k. 107 i k. 134 ), łącznie 7.890,00zł
i taką kwotę Sąd zasądził od pozwanej jako przegrywającej sprawę solidarnie na rzecz powodów jako wygrywających sprawę tytułem zwrotu kosztów procesu
( punkt II wyroku ), natomiast w punkcie III wyroku Sąd nakazał pobrać od pozwanej Gminy L. na rzecz Skarbu Państwa-Sądu Okręgowego w Lublinie kwotę 80,00 zł tytułem nieuiszczonych wydatków z tytułu kosztów stawiennictwa świadka pokrytych tymczasowo ze środków budżetowych Skarbu Państwa ( k. 101 ) – ( punkt III wyroku ).

Z powyższych względów na podstawie wyżej powołanych przepisów Sąd orzekł, jak w sentencji.