Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Lublinie

Formularz UK 1

Sygnatura akt

IV K 258/19

Jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niektórych czynów lub niektórych oskarżonych, sąd może ograniczyć uzasadnienie do części wyroku objętych wnioskiem. Jeżeli wyrok został wydany w trybie art. 343, art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygnięcie o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, sąd może ograniczyć uzasadnienie do informacji zawartych w częściach 3–8 formularza.

1.  USTALENIE FAKTÓW

0.1. Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.1.1.

S. M. (1)

W dniu 14 sierpnia 2018 roku w L., w mieszkaniu przy ul. (...), przewidując możliwość spowodowania ciężkich obrażeń ciała u R. C. i godząc się na to uderzył go kilkakrotnie pięścią w twarz, a następnie zadawał mu uderzenia drewnianą pałką o długości około 50 cm po głowie i po całym ciele, w wyniku czego spowodował u pokrzywdzonego obrażenia ciała w postaci: podbiegnięcia krwawego powieki górnej oka lewego, wylewu krwawego w zakresie spojówki powiekowej oka lewego, wylewu krwawego w zakresie śluzówki wargi dolnej, rany tłuczonej głowy z obfitym krwiakiem tkanki podskórnej lewej strony głowy, podbiegnięć z wylewami krwawymi klatki piersiowej, podbiegnięć krwawych powłok brzucha, podbiegnięć krwawych obu kończyn górnych i goleni lewej, w wyniku czego obrażenia w następstwie obfitego krwawienia z rany głowy doprowadziły do choroby realnie zagrażającej życiu w postaci wstrząsu hipowolemicznego skutkującego ostrą niewydolnością krążeniowo-oddechową, a następnie zgonem pokrzywdzonego, którego to skutku śmiertelnego oskarżony nie zamierzał spowodować, choć nie zachowując ostrożności wymaganej w danych okolicznościach powinien albo mógł przewidzieć.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

1.  S. M. (1) ma 43 lata. Jest bezdzietnym kawalerem. Z zawodu jest ślusarzem. Utrzymywał się z prac dorywczych osiągając dochód w wysokości 1.000 zł miesięcznie. Nie posiada majątku. Był wielokrotnie karany sądownie na kary pozbawienia wolności, głównie za czyny popełnione przeciwko mieniu oraz przestępstwa z ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomani. W 2017 r. po opuszczeniu zakładu karnego zamieszkał w lokalu komunalnym przy ul. (...) w L. zajmowanym przez lokatorkę M. K.. Po jej śmierci w pierwszej połowie 2018 r. S. M. (1) w dalszym ciągu zajmował ww. lokal, do którego zapraszał znajomych.

- dane osobopoznawcze

- dane o karalności

- zeznania A. P.

k. 476

k. 528-529

k. 80v

2.  Wraz z początkiem 2018 r. S. M. (1) poznał R. C.. Wymieniony mieszkał wówczas wraz z matką I. J. przy ul. (...) w L.. R. C. regularnie nadużywał alkoholu. Z tego też względu wyprowadził się od matki. Początkowo zatrzymał się u kobiety o imieniu K. i bliżej nieustalonych personaliach, a następnie w kwietniu 2018 r. zamieszkał wraz ze S. M. (1) w mieszkaniu przy ul. (...).

- wyjaśnienia S. M. (1)

- zeznania I. J.

k. 478v, 479

k. 480

3.  S. M. (1) i R. C. nie posiadali stałego zatrudnienia. Dnie spędzali głównie w okolicach dworca PKP w L., a zdobyte środki przeznaczali na alkohol. Pomiędzy mężczyznami niejednokrotnie dochodziło do sprzeczek, podczas których S. M. (1) stosował przemoc fizyczną bijąc R. C.. Po raz ostatni taka sytuacja miała miejsce w lipcu 2018 r.

- zeznania A. M.

- częściowe zeznania P. J.

- częściowe zeznania I. J.

k. 506

k. 340v, 482v

k. 480v

4.  W dniu 13 sierpnia 2018 r. S. M. (1) i R. C. przebywali w mieszkaniu przy ul. (...) i spożywali alkohol. Po wypiciu około 2 litrów spirytusu ok. 3:00 w nocy udali się na spoczynek. R. C. był tak pijany, że nie mógł wstać z podłogi i położyć się na łóżko, w czym S. M. (2) bezskutecznie chciał mu pomóc. S. M. (1) zdenerwował się na niego i uderzył go kilkukrotnie w twarz pięścią i otwartą dłonią.

- częściowe wyjaśnienia S. M. (1)

- zeznania I. I. (1)

- zeznania M. G.

k. 68

k. 23v, 504-504v

k. 516-516v

5.  W dniu 14 sierpnia 2018 r. S. M. (1) obudził się rano i wyszedł z mieszkania. R. C. spał w tym czasie na podłodze pomiędzy szafką i łóżkiem. S. M. (1) powrócił do mieszkania tego samego dnia przed godziną 13:00. R. C. nadal leżał w tym samym miejscu na podłodze, choć nie spał. S. M. (1) w ciągu dnia spożywał alkohol ze znajomymi i będąc pijanym zamierzał położyć się spać. R. C. nie pozwolił mu na to, gdyż zaczął domagać się od S. M. (1), by przyniósł mu piwo. S. M. (1) zdenerwował się i uderzył go kilkukrotnie pięścią w twarz. R. C. nie przestawał jednak odzywać się do niego, więc S. M. (1) sięgnął po stojący w kącie pomieszczenia złamany drewniany kij od karnisza o długości 50 cm i uderzył nim kilkukrotnie siedzącego na podłodze R. C. po głowie i po ciele, a następnie położył się spać.

- częściowe wyjaśnienia S. M. (1)

- protokoły oględzin

k. 68, 303, 476v-477, 477v

k. 6-9v, 13-15, 114-120

6.  W wyniku zadanych uderzeń pięścią i kijem R. C. doznał obrażeń ciała w postaci: podbiegnięcia krwawego powieki górnej oka lewego, wylewu krwawego w zakresie spojówki powiekowej oka lewego, wylewu krwawego w zakresie śluzówki wargi dolnej, rany tłuczonej głowy z obfitym krwiakiem tkanki podskórnej lewej strony głowy, podbiegnięć z wylewami krwawymi klatki piersiowej, podbiegnięć krwawych powłok brzucha, podbiegnięć krwawych obu kończyn górnych i goleni lewej. W następstwie zadanych uderzeń R. C. stracił przytomność. Z kolei obfite krwawienie z rany powstałej na głowie, przy jednoczesnym nieudzieleniu pomocy medycznej i zatamowaniu krwawienia sprawiło, że R. C. doznał wstrząsu hipowolemicznego skutkującego jego zgonem

- protokół oględzin i sądowo-lekarskiej sekcji zwłok

- opinia biegłego lek. M. L.

k. 200-210

k. 273-279, 536v-538

7.  S. M. (1) obudził się około godziny 16:00. Widząc, że R. C. w dalszym ciągu leży na podłodze podszedł do niego chcąc podnieść go i położyć na łóżko. Ciało R. C. było jednak bezwładne, a przy jego głowie znajdowała się plama krwi. S. M. (1) widząc to pobiegł niezwłocznie do mieszkającej piętro wyżej A. P. i poprosił ją o wezwanie karetki pogotowia.

- częściowe wyjaśnienia S. M. (1)

- zeznania A. P.

- protokół oględzin

k. 68, 477

k. 80v, 505-505v

k. 88-89

8.  S. M. (1) został zatrzymany w dniu 14 sierpnia 2018 r. o godzinie 20:20. Przeprowadzone tego samego dnia o godzinie 21:19 badanie stanu trzeźwości u wymienionego wykazało w wydychanym powietrzu stężenie alkoholu w wysokości 0,59 mg/l.

- protokół zatrzymania

- protokół badania stanu trzeźwości

k. 16

k. 19

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.1.2.

S. M. (1)

We wrześniu 2018 roku daty dziennej bliżej nieokreślonej w L. kierował groźby pozbawienia życia wobec I. J. i P. J., przy czym groźby te wzbudziły u pokrzywdzonych uzasadniona obawę, że mogą być spełnione.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

1.  We wrześniu 2018 r. I. J. i P. J. przechodziły ul. (...) w L. obok sklepu z używana odzieżą. Pod sklepem tym przebywał S. M. (1) w towarzystwie trzech mężczyzn o nieustalonych personaliach. Widząc go P. J. zwróciła się do matki słowami cyt.: „Zobacz, siedzi ten morderca mojego brata”. S. M. (1) usłyszał te słowa i wypowiedział do I. i P. J. słowa cyt.: „Jeszcze całą rodzinę pozabijam.” Wymienione odebrały to jako groźbę pozbawienia je życia i odeszły przestraszone.

- zeznania I. J.

- zeznania P. J.

- zeznania A. M.

k. 332v, 480v

k. 340v, 482v

k. 506-506v

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.1.3.

S. M. (1)

W dniu 5 marca 2019 roku w L. kierował groźby pozbawienia życia wobec I. J., przy czym groźby te wzbudziły u pokrzywdzonej uzasadnioną obawę, że mogą być spełnione.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

1.  W dniu 5 marca 2019 r. ok. godziny 18:00 I. J. przechodząc ulicą w pobliżu dworca PKP w L. w drodze do sklepu napotkała S. M. (1), któremu towarzyszył mężczyzna o nieustalonych personaliach. S. M. (1) widząc I. J. zwrócił się do niej słowami cyt.: „Już niedługo nadejdzie twój koniec życia (...)” oraz „spotkasz się ze swoim synem”. I. J. odebrała to jako groźbę pozbawienia jej życia.

- częściowe zeznania I. J.

- zeznania P. J.

k. 368, 480v

k. 482v

0.1. Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.2.1.

S. M. (1)

Czyn z punktu 1.1.1.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

1.  Przed 14 sierpnia 2018 r. nie dochodziło pomiędzy S. M. (1) i R. C. do kłótni, podczas których S. M. (1) bił R. C..

wyjaśnienia S. M. (1)

k. 478

2.  W dniu 14 sierpnia 2018 r. po godzinie 12:00 tuż po tym, gdy S. M. (1) uderzył R. C. pięścią w twarz, R. C. wstał z podłogi i poszedł załatwić potrzebę fizjologiczną. Wracając wziął ze sobą złamany kij od karnisza i chciał nim uderzyć S. M. (1). Wymieniony uprzedził ten cios i odepchnął nogami R. C., który wypuścił z ręki ww. kij.

wyjaśnienia S. M. (1)

k. 303, 477, 478

3.  S. M. (1) po zadaniu R. C. uderzeń kijem od karnisza podniósł go z podłogi i położył na łóżku.

wyjaśnienia S. M. (1)

k. 303, 477

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.2.2.

S. M. (1)

Czyn z punktu 1.1.2.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

1.  S. M. (1) we wrześniu 2018 r. nie kierował gróźb pod adresem I. J. i P. J..

wyjaśnienia S. M. (1)

k. 359, 414, 477v

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.2.3.

S. M. (1)

Czyn z punktu 1.1.3.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

1.  S. M. (1) we wrześniu 2018 r. nie kierował gróźb pod adresem I. J. i P. J..

wyjaśnienia S. M. (1)

k. 359, 414, 477v

2.  OCena DOWOdów

0.1. Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

Pkt 1.1.1. - fakty nr 2, 4, 5, 7

częściowe wyjaśnienia S. M. (1) (k. 68, 303, 476v-477, 477v, 478v, 479)

Wyjaśnienia oskarżonego w tej części, w której opisywał początki nawiązania znajomości z R. C. oraz okoliczności, w jakich razem zamieszkali na ul. (...) w L., a także w części, w jakiej przedstawił podczas pierwszego przesłuchania (k. 68) przebieg wydarzeń w dniach 13 i 14 sierpnia 2018 r. w mieszkaniu przy ul. (...), zasługują na wiarę, gdyż korelują z ustaleniami faktycznymi poczynionymi na podstawie innych dowodów, w szczególności z zeznaniami A. P., I. I. (1) i M. G..

Pkt 1.1.1. - fakty nr 2 i 3

Pkt 1.1.2.

Pkt 1.1.3.

zeznania I. J. (k. 42-42v, 287v, 480-482)

(k. 332v, 480v)

(k. 368, 480v)

Zeznania świadka w tej części, w której opisywała kolejne akty przemocy, jakich R. C. miał doświadczać ze strony oskarżonego oraz opisywała spotkania z oskarżonym we wrześniu 2018 r. oraz 05.03.2019 r., podczas których groził jej i P. J. śmiercią są wyczerpujące i co do zasady konsekwentne. Korelują nadto z zeznaniami P. J. oraz A. M..

Pkt 1.1.1. - fakty nr 2 i 3

Pkt 1.1.2.

Pkt 1.1.3.

zeznania P. J. (k. 340v, 482-483)

(k. 340v, 482v)

(k. 482v)

Zeznania świadka są spójne, rzeczowe i konsekwentne, a nadto korelują z zeznaniami I. J. oraz A. M..

Pkt 1.1.1. - fakt nr 3

zeznania A. M. (k. 506-507)

Zeznania świadka są spójne i rzeczowe, a nadto korelują z zeznaniami I. oraz P. J..

Pkt 1.1.1. - fakty nr 1 i 7

zeznania A. P. (k. 80v, 504v-506)

Zeznania są rzeczowe i spójne, a nadto znajdują oparcie w wyjaśnieniach oskarżonego oraz protokole odtworzenia rozmowy z dyspozytorem pogotowia ratunkowego.

Pkt 1.1.1. - fakt nr 4

zeznania I. I. (1) (k. 23v-24, 504-504v)

Zeznania są rzeczowe i spójne, a nadto korelują z zeznaniami M. G..

Pkt 1.1.1. - fakt nr 4

zeznania M. G. (k. 20v, 516-516v)

Zeznania są rzeczowe i spójne, a nadto korelują z zeznaniami I. I. (1).

Pkt 1.1.1. - fakt nr 6

opinia biegłego lek. M. L. (k. 273-279, 536v-538)

W pisemnej opinii sporządzonej w dn. 11.03.2019 r. m.in. na podstawie wyników sekcji zwłok pokrzywdzonego oraz wyników badań histopatologicznych oraz toksykologicznych, a następnie uzupełnionej ustnie na rozprawie w dn. 29.11.2019 r., biegły opisał obrażenia ciała pokrzywdzonego oraz wypowiedział się co do pośredniej i bezpośredniej przyczyny jego śmierci. Opinię obdarzono wiarą, gdyż została sporządzona przez osobę do tego uprawnioną, a jej konkluzja została należycie umotywowana.

Pkt 1.1.1. - fakty nr 1, 5, 6, 7 i 8

protokoły oględzin (k. 6-9v, 13-15, 88-89, 114-120, 200-210)

dane osobopozna-wcze (k. 476)

dane o karalności (k. 528-529)

protokół badania trzeźwości (k. 19)

protokół zatrzymania (k. 16)

Treść wymienionych dowodów z dokumentów nie była kwestionowana przez strony, z tego też względu należało obdarzyć je wiarą.

0.1.Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 1.1 albo 1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

Pkt 1.2.1.

Fakty nr 1, 2, 3

częściowe wyjaśnienia S. M. (1) 303, 477, 478

Wyjaśnienia oskarżonego w tej części, w której utrzymywał, że przed 14.08.2018 r. nigdy nie stosował przemocy fizycznej wobec R. C. oraz że po południu 14.08.2018 r. zaatakował pokrzywdzonego fragmentem kija od karnisza, ponieważ R. C. chciał nim go wcześniej uderzyć, a także co do tego, że po pobiciu pokrzywdzonego ww. kijem położył go na łóżku, nie zasługują na wiarę. Po pierwsze należy zwrócić uwagę na to, że oskarżony przedstawił ww. okoliczności dopiero podczas przesłuchania w dniu 21.03.2019 r. po przedstawieniu mu zarzutu z art. 148 § 1 kk. Pół roku wcześniej, w trakcie pierwszego przesłuchania, relacjonując w sposób spójny i rzeczowy przebieg wydarzeń z dn. 13 i 14.08.2018 r. nie wspominał o ww. okolicznościach, a w szczególności o tym, by został zaatakowany przez pokrzywdzonego. Oskarżony nie potrafił tego logicznie wytłumaczyć utrzymując, że całą pewnością również wcześniej mówił o ww. wydarzeniach. W tej sytuacji depozycje te uznać należy za wyraz nie mającej oparcia w rzeczywistych wydarzeniach linii obrony przyjętej przez oskarżonego po tym, gdy zdał sobie sprawę z powagi ciążącego na nim zarzutu. Po drugie fakt wcześniejszego stosowania przemocy wobec R. C., a także bicia go przez oskarżonego również ok. godziny 3:00 w nocy 14.08.2018 r., znajduje potwierdzenia w zeznaniach I. i P. J. oraz I. I. (1) i M. G.. Z kolei wyniki oględzin miejsca zdarzenia, a w szczególności usytuowanie plamy krwi wskazują na to, że od utraty przez pokrzywdzonego przytomności do chwili śmierci jego ciało nie było przemieszczane, co przeczy depozycjom oskarżonego, iż po pobiciu położył on R. C. na łóżku.

Pkt 1.2.2.

Pkt 1.2.3.

wyjaśnienia S. M. (1) 359, 414, 477v

Wyjaśnienia oskarżonego w tej części, w której zaprzeczył kierowaniu gróźb karalnych do I. i P. J. są niewiarygodne, gdyż pozostają w sprzeczności z obdarzonymi wiarą zeznaniami złożonymi przez pokrzywdzone.

Pkt 1.1.1.

Zeznania D. C. (k. 48v-49, 483v)

Zeznania świadka są nieistotne, gdyż świadek widywała R. C. sporadycznie i nie posiadała żadnej szczegółowej wiedzy o wydarzeniach będących przedmiotem procesu.

Pkt 1.1.1.

Zeznania Z. P. (k. 39v-40, 484-484v)

Zeznania świadka nie miały znaczenia dla ustalenia faktów, gdyż nie posiadał żadnej istotnej wiedzy o wydarzeniach będących przedmiotem procesu.

Pkt 1.1.1.

Zeznania E. M. (k. 36-37v)

Zeznania świadka nie miały znaczenia dla ustalenia faktów, gdyż nie posiadał żadnej istotnej wiedzy o wydarzeniach będących przedmiotem procesu.

Dowody w postaci protokołów i dokumentów ujawnione w trybie art. 405 § 2 kpk i nie będące podstawą ustaleń faktycznych nie były istotne dla wyrokowania.

3.  PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Oskarżony

☒

3.1.  Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

czyny z punktu II aktu oskarżenia, przypisany w pkt II wyroku

S. M. (1)

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

Poczynione ustalenia faktyczne nie pozostawiają wątpliwości, że we wrześniu 2018 r. oskarżony wypowiedział do I. i P. J. słowa stanowiące groźbę pozbawienia je życia. Zachowanie oskarżonego wyczerpuje wszelkie znamiona występku z art. 190 § 1 kk który stanowi, iż odpowiedzialności karnej podlega ten, kto grozi innej osobie popełnieniem przestępstwa na jej szkodę lub szkodę osoby najbliższej, jeżeli groźba wzbudza w zagrożonym uzasadnioną obawę, że będzie spełniona. Wyartykułowane przez oskarżonego groźby wzbudziły u I. i P. J. realną obawę, że zostaną spełnione, ponieważ wymieniony stał wówczas pod zarzutem spowodowania obrażeń ciała R. C., które doprowadziły do jego zgonu, o czym wymienione doskonale wiedziały.

Oskarżony dopuścił się popełnienia powyższego czynu działając z zamiarem bezpośrednim, w odpowiedzi na podejrzenia dokonania zabójstwa R. C., jakie pokrzywdzone kierowały pod jego adresem.

☒

3.2.  Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

czyny z punktu III aktu oskarżenia, przypisany w pkt II wyroku

S. M. (1)

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

Poczynione ustalenia faktyczne nie pozostawiają wątpliwości, że w dniu 5 marca 2019 r. oskarżony wypowiedział do I. J. słowa stanowiące groźbę pozbawienia je życia. Zachowanie oskarżonego wyczerpuje wszelkie znamiona występku z art. 190 § 1 kk który stanowi, iż odpowiedzialności karnej podlega ten, kto grozi innej osobie popełnieniem przestępstwa na jej szkodę lub szkodę osoby najbliższej, jeżeli groźba wzbudza w zagrożonym uzasadnioną obawę, że będzie spełniona. Wyartykułowane przez oskarżonego groźby wzbudziły u I. J. realną obawę, że zostaną spełnione, ponieważ wymieniony stał wówczas pod zarzutem spowodowania obrażeń ciała u jej syna R. C., które doprowadziły do jego zgonu, o czym wymieniona doskonale wiedziała.

Oskarżony dopuścił się popełnienia powyższego czynu działając z zamiarem bezpośrednim, w odpowiedzi na podejrzenia dokonania zabójstwa R. C., jakie pokrzywdzona kierowała pod jego adresem.

☒

3.3.  Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania niezgodna z zarzutem

czyn z punktu I wyroku

S. M. (1)

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

Poczynione ustalenia faktyczne nie pozostawiają wątpliwości, że S. M. (1) dopuścił się w dniu 14 sierpnia 2018 r. pobicia R. C. przy pomocy pięści oraz drewnianej pałki o długości ok. 50 cm zadając mu obrażenia, w wyniku których wymieniony zmarł. Przeprowadzone w toku procesu dowody nie wskazują jednak na to, by zachowanie to wyczerpało znamiona podmiotowe zbrodni zabójstwa w zamiarze bezpośrednim, o co wnosił oskarżyciel publiczny w skardze publicznej, bądź w zamiarze ewentualnym, który prokurator przypisywał S. M. (1) w uzasadnieniu tejże skargi. Okoliczności faktyczne towarzyszące zastosowaniu przemocy fizycznej przez oskarżonego w żadnym razie nie dowodzą bowiem tego, by S. M. (1) kilkukrotnie uderzając R. C. pięścią oraz kijem po głowie i ciele co najmniej przewidywał możliwość pozbawienia go życia i na to się godził. Świadczą o tym następujące okoliczności.

1.  Brak jakichkolwiek dowodów, by przed 14 sierpnia 2018 r. oskarżony nosił się z zamiarem pozbawienia życia R. C. bądź by przynajmniej dopuszczał taką możliwość. Niewątpliwie dochodziło wcześniej ze strony S. M. (1) do aktów agresji skierowanych przeciwko pokrzywdzonemu, lecz w żadnej mierze wydarzenia te nie świadczą o tym, by niosły ze sobą zagrożenie dla jego życia. Nadto gdyby R. C. rzeczywiście obawiał się oskarżonego, żadne poważne powody nie stały na przeszkodzie, by wyprowadził się od niego i zerwał z nim kontakty. Posiadał wszak licznych krewnych, którzy gotowi byli przyjść mu z pomocą, z czego też doskonale zdawał sobie sprawę. Tymczasem jeszcze w krótkim czasie przed 14 sierpnia 2018 r. widziano go, jak z oskarżonym spożywał alkohol.

2.  Posłużenie się przez oskarżonego narzędziem, które ze swej istoty nie jest niebezpieczne dla życia, tj. lekkim, choć stosunkowo twardym, fragmentem drewnianej poprzeczki od karnisza. Opierając się na zasadach logiki i doświadczenia życiowego nie sposób zakładać, że uderzenie ww. przedmiotem w głowę, nawet ze stosunkowo dużą siłą, może skutkować powstaniem zagrażających życiu obrażeń w postaci np. złamania kości czaszki i uszkodzenia mózgu, co też w przedmiotowej sprawie nie miało miejsca. Bezpośrednim następstwem zdania ciosów ww. przedmiotem było bowiem wyłącznie przerwanie powłok skórnych i utrata przytomności u pokrzywdzonego, a więc obrażenia same w sobie powodujące rozstrój zdrowia i naruszenie czynności narządu ciała na okres krótszy od 7 dni, pod warunkiem wczesnego udzielenia pomocy medycznej (k. 278). S. M. (1) swym postępowaniem niewątpliwie zmierzał do spowodowania wyłącznie ww. obrażeń u pokrzywdzonego, a nie do jego śmierci.

3.  Przyczyną zgonu R. C. było jednoczesne wystąpienie kilku czynników (utrata przytomności, obfite krwawienie z rany głowy oraz nieudzielenie pokrzywdzonemu pomocy poprzez zatamowanie krwawienia), które doprowadziły do ostrej niewydolności krążeniowo-oddechowej spowodowanej utratą dużej ilości krwi z rany na głowie. Co istotne stwierdzenie tych okoliczności nie było możliwe na podstawie samych oględzin zwłok oraz badania sekcyjnego, lecz wymagało czasochłonnych badań histopatologicznych oraz toksykologicznych (k. 213). W ocenie Sądu brak jest w tej sytuacji podstaw do tego, by wymagać od oskarżonego, nie posiadającego większej wiedzy medycznej, przewidzenia jednoczesnego wystąpienia ww. okoliczności, skutkujących zgonem pokrzywdzonego.

4.  Brak dowodów pozwalających na zaaprobowanie stanowiska oskarżyciela publicznego, iż oskarżony zadał pokrzywdzonemu „wielokrotne, intensywne i celne uderzenia w głowę” (k. 435). Obrażenia ciała R. C. ujawnione i opisane przez biegłego z zakresu medycyny sądowej nie pozostawiają wątpliwości, że ww. uderzenia były skierowane nie tylko w głowę, lecz również w korpus oraz kończyny. W oparciu o zebrany materiał dowodowy nie sposób ustalić ile dokładnie uderzeń oskarżony zadał bezpośrednio w głowę. Z całą pewnością wszystkich uderzeń było kilka, tj. nie więcej niż dziesięć, przy czym znaczna część z nich nie dosięgnęła głowy. Nie można przy tym wykluczyć, że otwartą ranę głowy spowodowało tylko jedno uderzenie. Wskazuje to, że S. M. (1) nie celował wyłącznie w głowę, lecz zadawał ciosy chaotycznie w różne partie ciała. Chciał uciszyć R. C. poprzez zadanie mu bólu, a nawet doprowadzenie do stanu nieprzytomności, lecz nie poprzez odebranie mu życia.

5.  Zachowanie oskarżonego po zaprzestaniu pobiciu pokrzywdzonego, które jednoznacznie wskazuje, że nie brał pod uwagę tego, iż R. C. może umrzeć w wyniku zadanych mu obrażeń. W przeciwnym bowiem wypadku, tj. gdyby S. M. (1) dopuszczał taką możliwości, z całą pewnością nie kładłby się spać obok pokrzywdzonego, lecz wezwałby pomoc medyczną (co też uczynił niezwłocznie po stwierdzeniu, że R. C. nie daje oznak życia) albo opuściłby mieszkanie w celu uniknięcia odpowiedzialności karnej.

W tym stanie rzeczy brak jest podstaw by uznać, że oskarżony dopuścił się zbrodni zabójstwa z art. 148 § 1 kk nie tylko z zamiarem bezpośrednim, lecz również ewentualnym. W tym stanie rzeczy za bezpodstawny uznać należy wniosek pełnomocnika oskarżycielek posiłkowych, by zachowanie oskarżonego zakwalifikować jako typ kwalifikowany ww. zbrodni z art. 148 § 2 pkt 1 kk.

Z drugiej strony oskarżyciel publiczny słusznie podniósł, że S. M. (1) widząc, iż pokrzywdzony utracił przytomność, nie udzielił mu żadnej pomocy i poszedł spać. Okoliczność ta wskazuje niewątpliwie na to, że oskarżony zmierzał do osiągnięcia stanu rzeczy polegającego wyłącznie na uciszeniu R. C., w tym w wyniku doprowadzenia go do stanu nieprzytomności, lecz z całą pewnością nie poprzez pozbawienie go życia. Zarazem oskarżony, posiadając podstawową wiedzę o funkcjonowaniu ludzkiego organizmu, miał wszelkie podstawy by zakładać, że bijąc pokrzywdzonego kijem po głowie, a następnie zostawiając go samemu sobie krwawiącego i w stanie nieprzytomności, może spowodować u niego ciężki uszczerbek na zdrowiu w rozumieniu art. 156 § 1 kk i na to też się godził nie udzielając mu pomocy. R. C. zmarł w wyniku wstrząsu hipowolemicznego stanowiącego chorobę realnie zagrażającą życiu z art. 156 § 1 pkt 2 kk. S. M. (1) na skutek niezachowania ostrożności wymaganej w danych okolicznościach nieumyślnie doprowadził do śmierci pokrzywdzonego, co mógł przewidzieć. Tym samym oskarżony wyczerpał wszelkie znamiona podmiotowe i przedmiotowe zbrodni z art. 156 § 3 kk w zw. z art. 156 § 1 pkt 2 kk w zamiarze ewentualnym.

☐

3.4.  Warunkowe umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania

☐

3.5.  Umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach umorzenia postępowania

☐

3.6.  Uniewinnienie

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia

4.  KARY, Środki Karne, PRzepadek, Środki Kompensacyjne i środki związane z poddaniem sprawcy próbie

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się
do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

S. M. (1)

S. M. (1)

S. M. (1)

pkt I

pkt II

pkt III

czyn z pkt I wyroku

czyny z pkt II i III aktu oskarżenia, przypisane w pkt II wyroku

czyny z pkt I i II

Kara 8 lat pozbawienia wolności

Okoliczności obciążające:

- zastosowanie przemocy fizycznej przy użyciu narzędzia w postaci drewnianego kija o natężeniu nieadekwatnym do błahej pobudki, jakim była chęć uciszenia pokrzywdzonego, który uniemożliwiał oskarżonemu zaśnięcie,

- zaatakowanie osoby, z którą oskarżony zamieszkiwał i spędzał czas, co wskazuje na brak szacunku dla życia i zdrowia pokrzywdzonego, a tym samym na głęboki stopień demoralizacji,

- działanie w stanie nietrzeźwości,

- uprzednia karalność.

Okoliczności łagodzące:

- zachowanie po popełnieniu przypisanego czynu polegające na wezwaniu pomocy medycznej.

Kara 6 miesięcy pozbawienia wolności wymierzona przy zastosowaniu art. 91 § 1 kk z uwagi na to, że oba przypisane występki S. M. (1) popełnił w krótkich odstępach czasu nie przekraczających 6 miesięcy oraz z wykorzystaniem takiej samej sposobności, a zatem jako ciąg przestępstw.

Okoliczności obciążające:

- skierowanie do pokrzywdzonych gróźb o najwyższym ciężarze gatunkowym, tj. gróźb pozbawienia życia,

- działanie oskarżonego pod wpływem pobudek zasługujących na szczególne potępienie, mających na celu ukarania pokrzywdzonych za kierowane pod jego adresem uzasadnione zarzuty doprowadzenia do śmierci najbliższej im osoby,

- uprzednia karalność,

- działanie w warunkach ciągu przestępstwa z art. 91 § 1 kk.

Okoliczności łagodzące:

- obniżająca stopień winy forma gróźb kierowanych do pokrzywdzonych mająca w każdym z dwóch przypisanych oskarżonemu zachowań postać jednego lub dwóch krótkich zdań.

Kara łączna 8 lat i 6 miesięcy pozbawienia wolności wymierzona na zasadzie kumulacji, za czym przemawia brak związku podmiotowego i przedmiotowego pomiędzy przypisanymi oskarżonemu czynami. Przestępstwa te godziły w odmienne dobra prawne, tj. życie i zdrowie oraz wolność, różnych pokrzywdzonych, przy czym zostały popełnione w odstępie ponad 6 miesięcy.

5.  1Inne ROZSTRZYGNIĘCIA ZAwarte w WYROKU

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

S. M. (1)

pkt IV

Zaliczenie w myśl art. 63 § 1 kk na poczet orzeczonej kary łącznej 8 lat i 6 miesięcy pozbawienia wolności okresu zatrzymania od 14.08.2018 r. (g. 20:20) do 16.08.2018 r. (godz. 11:49) oraz okresu tymczasowego aresztowania od 19.03.2019 r. (g. 18:10) do 06.12.2019 r. (k. 16, 297, 310)

1.6. inne zagadnienia

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia,
a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosował określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez stronę

7.  KOszty procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

pkt V

pkt VI

Wynagrodzenie zasądzone od Skarbu Państwa na rzecz ustanowionego z urzędu obrońcy oskarżonego adw. J. L. w kwocie 1.549,80 zł na podstawie art. 618 § 1 pkt 11 kpk, art. 29 ust. 1 ustawy z dnia 26 maja 1982 roku Prawo o adwokaturze (t.j. Dz. U. z 2015 r. poz. 615) oraz § 17 ust. 2 pkt 5, § 20 i § 4 ust. 1 i 3 rozporządzenia MS z 03.10.2016 r. (Dz. U. z 2016 r. poz. 1714).

Mając na uwadze sytuację oskarżonego, który nie posiadają żadnego wartościowego majątku oraz dochodów, a nadto został skazany na długoletnią karę pozbawienia wolności, uznać należy, iż uiszczenie wydatków postępowania jak też opłaty sądowej byłoby dla wymienionego zbyt uciążliwe. Wobec powyższego na podstawie art. 624 § 1 k.p.k. zwolniono oskarżonego od kosztów sądowych, a wchodzącymi w ich skład wydatkami obciążono Skarb Państwa.

6.  1Podpis