Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Lublinie

Formularz UK 1

Sygnatura akt

IV K 332/20

Jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niektórych czynów lub niektórych oskarżonych, sąd może ograniczyć uzasadnienie do części wyroku objętych wnioskiem. Jeżeli wyrok został wydany w trybie art. 343, art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygnięcie o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, sąd może ograniczyć uzasadnienie do informacji zawartych w częściach 3–8 formularza.

1.  USTALENIE FAKTÓW

0.1. Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.

A. S. (1)

Czyn przypisany oskarżonemu w pkt I części dyspozytywnej wyroku.

2.

K. B.

Czyn przypisany oskarżonej w pkt III części dyspozytywnej wyroku, opisany w punkcie II aktu oskarżenia.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

1.1.1. A. S. (1) jest rozwodnikiem posiadającym jedno dziecko – pełnoletniego syna. Legitymuje się wykształceniem średnim, a z zawodu technikiem masażystą i opiekunem medycznym. Aktualnie pozostaje bezrobotny i utrzymuje się z prac dorywczych, z których osiąga dochód ok. 300-400 złotych. Nie posiada majątku. Nie był uprzednio karany. Występują u niego zasadnicze symptomy alkoholizmu. Pomimo, iż w czasie popełnionego czynu pozostawał w fazie aktywnego picia w przebiegu zespołu uzależnienia od alkoholu– nie redukowało to jego poczytalności, która była zachowana w czasie popełnienia przestępstwa. A. S. (1) leczy się z powodu choroby wieńcowej jednonaczyniowej, migotania przedsionków i nadciśnienia tętniczego. W trakcie pobytu w jednostce penitencjarnej przeszedł zawał serca. Jego stan zdrowia nie stanowi przeciwskazań do pobytu w warunkach izolacji więziennej.

Wywiad środowiskowy

347-349

Dane o karalności

213,649,948,

1037,

Opinia z jednostki penitencjarnej

305-306v

Opinia sądowo-psychiatryczna i psychologiczna

498-523,617-618,650-663,

Dane osobo poznawcze

783

Dokumentacja medyczna

863,875-876,922-927v,929,

Opinia o stanie zdrowia osoby pozbawionej wolności

889-890

Opinia biegłego M. L. dotycząca stanu zdrowia oskarżonego

915-920

2.1.1. K. B. jest bezdzietną panną, nieposiadającą nikogo na utrzymaniu. Legitymuje się wykształceniem podstawowym, nie posiada zawodu. Utrzymuje się z podejmowanych prac dorywczych i z tego tytułu uzyskuje dochód ok. 300 złotych miesięcznie. Nie posiada żadnego majątku. Była uprzednio karana sądownie i odbywała karę pozbawienia wolności w jednostce penitencjarnej.

Pomimo, iż w czasie popełnionego czynu pozostawała w fazie aktywnego picia w przebiegu zespołu uzależnienia od alkoholu, to miała zachowaną zdolność rozpoznania znaczenia swoich czynów i pokierowania swoim postępowaniem, a alkoholizm oskarżonej nie daje podstaw do uznania jej ograniczonej poczytalności.

Dane o karalności

423-425,827-829,1005-1006v,1040-1041,

Opinia z jednostki penitencjarnej

290-291

Odpis wyroku

785-786

Informacja o pobytach i orzeczeniach

292-292v,1043-1045

Dane osobo poznawcze

784

Opinia sądowo – psychiatryczna i psychologiczna

524-550

1.1.2. W okresie ostatnich 8 lat, po wyjściu K. B. z zakładu karnego związała się ona i pozostawała w nieformalnym związku z M. C.. Mieszkała razem z pokrzywdzonym pod adresem L., ul. (...). W okresie poprzedzającym zdarzenie - 7 miesięcy przed zajściem K. B. związała się z A. S. (1). Pomieszkiwali razem u pokrzywdzonego M. C. w mieszkaniu przy ul. (...), gdzie wspólnie – we troje – często spożywali alkohol nabyty ze środków pozyskanych ze sprzedaży butelek.

W mieszkaniu, które wspólnie zajmowali wielokrotnie słuchać było odgłosy libacji alkoholowych, krzyki, kłótnie, wyzwiska, głośne rozmowy, trzaskanie drzwiami, czy odgłosy przewracanych butelek.

Zeznania K. L.

3-4v,987-988,

Zeznania G. Ś.

6-7v

Zeznania A. W. (1)

28-29v

Częściowe wyjaśnienia K. B.

106-108

Częściowe wyjaśnienia A. S. (1)

112-114

Zeznania E. W.

959-959v

1.1.3. M. C. po alkoholu stawał się głośny, wszczynał awantury, wyganiał z domu K. B.. Zdarzały się też sytuacje stosowania przemocy wobec w/w.

Częściowe wyjaśnienia K. B.

106-108,586-592,

Częściowe wyjaśnienia A. S. (1)

134-135,143-143v,606-608,

Zeznania K. L.

987-988

Zeznania A. W. (1)

1013v-1015

Zeznania B. K.

1051v

Zeznania D. K. (1)

1051v-1052

1.1.4. W nocy z 16 na 17 marca 2020 roku, tuż po godz. 1:02 w czasie jednej z libacji alkoholowych odbywających się w mieszkaniu przy ul. (...) K. B. dzwoniła na numer alarmowy 112. Zgłaszała do dyspozytora potrzebę udzielenia pomocy mężczyźnie, który uskarżał się na ból z powodu przepukliny. K. B. w rozmowie zdradzała objawy upojenia alkoholowego, a jej wypowiedzi nie były składne. Ostatecznie rozmowa została przerwana i nie wzywano karetki pogotowia. Przyczynił się do tego także M. C., który uskarżał się na bóle związane z przepukliną, jednak nie chciał wzywać karetki i nie widział potrzeby udzielenia mu pomocy medycznej.

Protokół oględzin rzeczy i płyta CD z nagranym zgłoszeniem do Centrum Powiadamiania Ratunkowego

92-94

Częściowe wyjaśnienia K. B.

106-108,586-592,

1.1.5. W dniu 17 marca 2020 roku od godzin rannych A. S. (1), K. B. i M. C. wspólnie spożywali alkohol – w postaci piwa, który udało im się zakupić z pieniędzy pozyskanych ze sprzedaży pustych butelek. Butelki te wcześniej w/w wspólnie zebrali w okolicy miejsca zamieszania.

Zeznania K. L.

3-4v,987-988

Częściowe wyjaśnienia A. S. (1)

112-114

Częściowe wyjaśnienia K. B.

586-592

1.1.6. Kolejno w dniu 17 marca 2020 roku ok. godz. 12-tej A. S. (1), K. B. i M. C. udali się we troje na ulicę (...). Racławickie do miejsca zamieszkania ich wspólnego znajomego – J. T., gdzie w dalszym ciągu spożywali wspólnie alkohol (piwo).

Zeznania J. T.

84-85

Częściowe wyjaśnienia K. B.

106-108,586-592,

1.1.7. Po wyjściu od T. w godzinach popołudniowych (ok. godz. 14-15) w dniu 17 marca 2020 roku A. S. (1), K. B. i M. C. wracali do mieszkania na ul. (...). Na klatce schodowej bloku przy windzie spotkali się z sąsiadami – G. C. i jego narzeczoną, którzy w tym czasie wracali do domu z Zalewu Z..

Zeznania G. Ś.

6-7v,404-405v,1011v-1013v

Tablica poglądowa

407-407v

Częściowe wyjaśnienia K. B.

586-592

Oświadczenie G. Ś. wraz oględzinami na rozprawie jego telefonu komórkowego

1015-1015v

1.1.8. Po obiedzie S. i B. wyszli z domu i udali się zbierać dalej butelki, aby pozyskać środki finansowe. M. C. został w tym czasie w domu.

Częściowe wyjaśnienia K. B.

106-108,586-592,

1.1.9. Oskarżonym nie udało się znaleźć żadnych butelek i udali się do sąsiedniego wieżowca – pod adres ul. (...), do mieszkania A. W. (1), który był dobrym znajomym w/w. W mieszkaniu A. W. (1) przebywali także K. M. i A. O., którzy wspólnie spożywali od kilku dni alkohol. Oskarżeni z zastanymi w mieszkaniu przy ul. (...) osobami spożywali także alkohol w postaci piwa i wódki. A. W. (1) dał oskarżonym pieniądze na zakup piwa także dla M. C..

Częściowe wyjaśnienia K. B.

106-108,586-592,

Częściowe wyjaśnienia A. S. (1)

112-114

1.1.10. Około godz. 18-tej wieczorem K. B. i A. S. (1) wrócili do mieszkania M. C., który przyjął ich czyniąc zarzuty, że nie ma ich całymi dniami w domu, nie sprzątają, brudzą i kupują tylko alkohol, który piją. Wszyscy zaczęli się kłócić. Po chwili przestali się kłócić i wspólnie rozpoczęli spożywanie alkoholu, który oskarżeni zakupili wcześniej z pieniędzy otrzymanych od A. W. (1).

Częściowe wyjaśnienia K. B.

106-108,586-592,

1.1.11. W trakcie spożywania alkoholu M. C. ponownie zaczął mieć pretensje do A. S. (1) i K. B., a zwracając się do nich używał wobec nich wulgarnych słów.

W pewnym momencie A. S. (1) zwrócił się do M. C. słowami wypominającymi wcześniejsze agresywne jego zachowanie w stosunku do K. B.. M. C. wstał nagle z łóżka i ruszył w kierunku A. S. (1).

Częściowe wyjaśnienia K. B.

106-108,586-592,

1.1.12. A. S. (1) barkiem odepchnął M. C., który usiadł z powrotem na łóżku i sięgnął po leżący obok na stołku nóż kuchenny z niebieską rękojeścią.

Gdy M. C. próbował ponownie podnieść się z łóżka oskarżony ugodził go trzymanym w ręku nożem w okolice brzucha po lewej stronie ciała.

W wyniku zadanego ciosu pokrzywdzony opadł na łóżko, a gdy po chwili chciał znów wstać A. S. (1) zadał mu kolejny cios w tą samą okolicę ciała.

M. C. po drugim ugodzeniu pozostał na łóżku, przykrył się kołdrą i nakazał oskarżonym opuszczenie mieszkania.

Częściowe wyjaśnienia K. B.

106-108,151-151v,586-592,

Zeznania A. S. (2)

168-169,1011-1011v

Zeznania Ł. J.

171-172,1011

Zeznania P. S. (1)

174-175,1010v,

1.1.13. Następnie A. S. (1) pospiesznie spakował swoje rzeczy do plecaka, zaś K. B. ubrała kurtkę, zabrała klucze do mieszkania oraz psa i razem opuścili mieszkanie pokrzywdzonego nie bacząc na potrzebę udzielenia w/w pomocy.

Częściowe wyjaśnienia K. B.

106-108,586-592,

1.1.14. Oskarżeni udali się do mieszkania A. W. (1), gdzie nadal przebywał jego właściciel wraz z K. M. i A. O.. W/w wspólnie z zastanymi w tym lokalu osobami spożywali alkohol. W trakcie wspólnej biesiady A. S. (1) mówił zebranym osobom, że „zrobił głupotę”, „uderzył M. nożem”, ale żadna z obecnych osób nie zareagowała na jego wyznania nie traktując jego wypowiedzi „na serio.

A. S. (1) i K. B. noc z 17 na 18 marca 2020 roku spędzili w mieszkaniu A. W. (1).

Zeznania A. W. (1)

28-29v,388-389v,1013v-1015,

Zeznania K. M.

31-32v,988-989v

Zeznania A. O.

34-35v,989v-990v

Częściowe wyjaśnienia K. B.

106-108,586-592,

Częściowe wyjaśnienia A. S. (1)

112-114,134-135,

1.1.15. W dniu 18 marca 2020 roku około południa K. B. udała się do mieszkania M. C..

Na miejscu zastała pokrzywdzonego leżącego na podłodze bez oznak życia.

Zadzwoniła na numer alarmowy 112, powiadomiła dyspozytora, że M. C. jest zimny, siny i nie oddycha, po czym opuściła mieszkanie.

Zeznania A. B.

19-20v

Protokół oględzin rzeczy i płyta CD z nagranym zgłoszeniem do Centrum Powiadamiania Ratunkowego

92-94

Częściowe wyjaśnienia K. B.

106-108,151-151v,586-592,

Zeznania K. L.

3-4v,987-988

1.1.16. Na miejsce zdarzenia przyjechała karetka pogotowia wraz z ratownikami medycznymi, którzy stwierdzili zgon M. C. wskazując na stężenie pośmiertne, plamy opadowe, zasinienie oraz wytrzewienie na brzuchu po lewej stronie.

Zespół ratownictwa medycznego zawiadomił o powyższym fakcie policję.

Karta czynności ratunkowych

2

Zeznania K. N.

281-282,1010-1010v

1.1.17. Przybyli na miejsce zdarzenia funkcjonariusze policji dokonali m. in. oględzin zewnętrznych zwłok oraz zabezpieczyli nóż kuchenny z niebieską rękojeścią, który posłużył A. S. (1) do zadania ciosów pokrzywdzonemu.

Protokół oględzin miejsca

55-59,625-630,

Protokół oględzin zwłok

61-64v

Opinia z zakresu badań genetycznych

690-724

1.1.18. Po rozmowie telefonicznej z numerem alarmowym K. B. nie czekając na przyjazd karetki pogotowia powróciła do mieszkania A. W. (1), w którym nadal przebywali uczestnicy libacji. Na miejscu powiadomiła w/w, że M. C. nie żyje, a ona wezwała karetkę. Stwierdziła ponadto, że przyjedzie na pewno również patrol policji. Na te słowa S. powiedział do K. M., żeby w razie potrzeby potwierdził, iż od godziny 18-tej poprzedniego dnia byli z K. B. cały czas w mieszkaniu W. i nigdzie nie wychodzili.

Zeznania A. W. (1)

28-29v

Zeznania K. M.

31-32v,988-989v

Zeznania A. O.

34-35v,989v-990v,

Częściowe wyjaśnienia K. B.

106-108,586-592,

1.1.19. Obawiając się interwencji Policji i zatrzymania A. S. (1) wraz z K. B. opuścili mieszkanie A. W. (1) i wspólnie udali się do J. T. na ul. (...). Racławickie. Tam powiadomili w/w o śmierci M. C.. W mieszkaniu J. T. wspólnie spożywali alkohol. Po pewnym czasie właściciel nakazał oskarżonym opuścić jego mieszkanie oskarżonym, którzy wychodząc postanowili wrócić do A. W. (1).

Zeznania J. T.

84-85

Częściowe wyjaśnienia K. B.

106-108,586-592

Częściowe wyjaśnienia A. S. (1)

112-114,606-608

1.1.20. W czasie powrotu na ul. (...) zostali zatrzymani przez Policję. Funkcjonariusze poddali zatrzymanych badaniu stanu trzeźwości. Wynik pomiaru alkoholu w organizmie A. S. (1) wynosił 1,59 mg/l, zaś K. B.– 1,41 mg/l.

Protokoły zatrzymania

38—39,42-43v

Protokoły badania stanu trzeźwości

40-41v,44-45v

Zeznania A. S. (2)

168-169

Zeznania Ł. J.

171-172

Zeznania P. S. (1)

174-175

1.1.21. W dniu 19 marca 2020 roku w Zakładzie Medycyny Sądowej w L. dokonano oględzin i wykonano sądowo- lekarską sekcję zwłok M. C. podczas której u pokrzywdzonego stwierdzono obrażenia ciała w postaci m. in. dwóch ran kłuto- ciętych na brzuchu z trzema ranami krezki jelita, które powstały w wyniku działania ostrego narzędzia, którym okazał się zabezpieczony na miejscu zdarzenia nóż. Zgon pokrzywdzonego nastąpił na skutek krwotoku spowodowanego ranami brzucha.

Protokół oględzin i sądowo- lekarskiej sekcji zwłok wraz z opinią biegłej

189-202

Ustna opinia biegłej A. M.

1050-1051

0.1. Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.

A. S. (1)

Czyn przypisany oskarżonemu w pkt I części dyspozytywnej wyroku.

2.

K. B.

Czyn przypisany oskarżonej w pkt III części dyspozytywnej wyroku.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

1. A. S. (1) nie ugodził nożem M. C.

Częściowe wyjaśnienia A. S. (1)

112-114,134-135,143-143v,

2. A. S. (1) w dniu 18 marca 2020 roku w godzinach porannych widział M. C. żywego przed blokiem.

Częściowe wyjaśnienia A. S. (1)

134-135,

3. D. Ż. spotkał się na ulicy z M. C. 17 marca przed godziną 21;30

Zeznania świadka D. Ż.

1052-1052v

4. Oskarżeni po raz ostatni byli w domu u pokrzywdzonego w nocy z 16 na 17 marca 2020 roku i po kłótni opuścili jego mieszkanie udając się na nocleg do A. W. (1).

Częściowe wyjaśnienia A. S. (1)

606-608,957-958,

5. K. B. próbowała udzielić pomocy pokrzywdzonemu i wzywała karetkę pogotowia.

Częściowe wyjaśnienia K. B.

106-108,

2.  OCena DOWOdów

0.1. Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

Zbiorczo

1.1.2-1.1.21.

Częściowe wyjaśnienia K. B.

Wyjaśnienia oskarżonej należy uznać co do zasady za wiarygodne – w tym przede wszystkim w zakresie jej przyznania się do winy oraz pozostałych okoliczności w jakich doszło do przedmiotowego zdarzenia zgodnie z ustalonym stanem faktycznym. Nadto walor wiarygodności Sąd przyznał jej wyjaśnieniom w części w jakiej opisuje sytuacje mające miejsce przed i po ugodzeniu nożem M. C. oraz dotyczące wspólnego zamieszkiwania oskarżonych z pokrzywdzonym i spożywania przez w/w alkoholu. W/w wyjaśniania zostały nadto potwierdzone pozostałym zebranym w sprawie materiałem dowodowych o charakterze osobowym i nieosobowym. Stanowią istotny walor dowodowy, szczególnie w zakresie odnoszącym się do samego przebiegu zdarzenia w mieszkaniu pokrzywdzonego, gdy doszło do konfrontacji pomiędzy współoskarżonym a pokrzywdzonym.

Częściowe wyjaśnienia A. S. (1)

Sąd obdarzył walorem wiarygodności wyjaśniania oskarżonego w tej części w jakiej wskazuje on na stosunki łączące go z pokrzywdzonym i współoskarżoną , dotyczące spożywania przez w/w alkoholu wspólnie z M. C. i K. B. oraz z A. W. (1), K. M. i A. O., a nadto z J. T., Za polegające na prawdzie sąd uznał wyjaśnienia oskarżonego także w tej części w jakiej opisuje agresywne zachowanie pokrzywdzonego po spożyciu alkoholu oraz w części dotyczącej okoliczności jego zatrzymania. W tym zakresie wyjaśnienia oskarżonego nie pozostają w sprzeczności z pozostałym materiałem dowodowym i zostały potwierdzone innymi dowodami osobowymi i nieosobowymi.

Zeznania G. Ś.

Zeznania świadka posiadają walor wiarygodności. Są logiczne, spójne, konsekwentne, Znajdujące potwierdzenie zarówno w wyjaśnieniach oskarżonej oraz w zebranym materiale dowodowym o charakterze nieosobowym. Stanowią istotną wartość dowodową odnoszącą się do czasu i miejsca spotkania oskarżonych, którym towarzyszył M. C., co pozwoliło na sprecyzowanie dnia, w którym doszło do popełnienia przestępstwa. Nadto pochodzą od osoby obcej w stosunku do pokrzywdzonego i oskarżonych, stąd cechuje je pełen obiektywizm.

Zeznania K. L.

W pełni potwierdzone zapisem z rozmowy zgłaszającej przestępstwo i znajdujące oparcie w wyjaśnieniach oskarżonej , choć w/w nie była świadkiem samego zdarzenia. Pomimo lekkich rozbieżności w składanych zeznaniach posiadają one istotnym walor dowodowy potwierdzający, ze w godzinach porannych 17 marca 2020 r. M. C. przebywał pod blokiem przy śmietniku przy pojemnikach z segregacją odpadów. Zeznania te pozostają logiczne i szczere.

Zeznania A. W. (1)

Dokonując oceny zeznań świadka Sąd uznał je za wiarygodne. Zeznania te są szczere i logiczne, a okoliczności w nich przytoczone znajdują potwierdzenie zarówno w osobowym, jak i nieosobowym materiale dowodowym. Zaznaczyć przy tym należy, iż pomimo, że świadek przed Sądem początkowo zeznawał rozbieżnie w stosunku do zeznań złożonych w toku postępowania przygotowawczego wskazując czas pobytu oskarżonych w jego mieszkaniu, to jednak po odczytaniu zeznań wskazał bezsprzecznie, iż zeznając w dniu 18 marca 2020 roku zaraz po zdarzeniu przed funkcjonariuszem Policji lepiej pamiętał okoliczności na jakie był przesłuchiwany i potwierdził w całości złożone uprzednio zeznania. Wynika z nich jednoznacznie, że oskarżeni nocowali u świadka tylko jedną noc i było to z wtorku na środę tj. z 17 na 18 marca 2020 roku.

Zeznania K. M.

Sąd obdarzył je walorem wiarygodności. Zeznania świadka przekonują w szczególności w zakresie, w którym korelują z ustaleniami faktycznymi poczynionymi na podstawie innych dowodów, w tym w szczególności z zeznaniami pozostałych świadków oraz z wyjaśnieniami oskarżonej co do okoliczności zaistniałych po zdarzeniu. Oczywiście zeznania złożone przez świadka na rozprawie i w postępowaniu przygotowawczym nieco się różnią. I tak, jako spontaniczne należy za wiarygodne uznać je w zakresie składania ich na etapie postępowania przygotowawczego. Nadto świadek przed Sądem usprawiedliwiał swoja niepamięć odnośnie zdarzeń na okoliczność, których był przesłuchiwany upływem czasu oraz stanem upojenia alkoholowego w jakim znajdował się w czasie w jakim doszło do zdarzeń opisywanych przez świadka. Przy tym potwierdził, że oskarżeni jedną noc spali u W., a w czasie pobytu w mieszkaniu S. wspominał coś o „flakach” tj. wyrwał flaki pokrzywdzonemu.

Zeznania A. O.

Zeznania świadka pozostają wiarygodne w tej części, w której korelują z ustaleniami faktycznymi poczynionymi na podstawie innych dowodów, w tym w szczególności z zeznaniami pozostałych świadków oraz z wyjaśnieniami oskarżonej co do okoliczności zaistniałych po zdarzeniu. Zaistniałe drobne sprzeczności pomiędzy zeznaniami z postępowania przygotowawczego i sądowego świadek przed Sądem usprawiedliwiła upływem czasu oraz stanem upojenia alkoholowego w jakim znajdowała się w czasie w jakim doszło do zdarzeń opisywanych przez świadka. Świadek przyznała, że oskarżeni nocowali u W. jedną noc tj. poprzedzającą jej przesłuchanie w dniu 18 marca 2020 r. Potwierdziła również, że A. S. (1) w czasie pobytu u W. powiedział, że uderzył „M. nożem”.

Zeznania J. T.

Dokonując oceny zeznań świadka Sąd uznał je za wiarygodne. Zeznania te są szczere i logiczne, a okoliczności w nich przytoczone pozostają spójne zarówno z zeznaniami pozostałych świadków jak też częściowych wyjaśnień oskarżonych. Wynika z nich, że oskarżeni ok. południa we wtorek 17 marca 2020 r. przyszli razem z pokrzywdzonym do jego mieszkania, gdzie wspólnie pili alkohol i wyszli od świadka około godz. 14-15 tej. Kolejny raz odwiedzili świadka już sami oskarżeni następnego dnia, w którym poinformowali go o śmierci C..

Zeznania A. S. (2), Ł. J., P. S. (1)

Sąd obdarzył je walorem wiarygodności w całości. Stanowią istotną wartość dowodową potwierdzającą fakt zatrzymania oskarżonych, którzy przyznali w rozpytaniu okoliczności zdarzenia zgodne z ustalonym stanem faktycznym. Nadto pochodzą od osób obcych zarówno w stosunku do pokrzywdzonego , jak i w stosunku do oskarżonych , które nie miały żadnych powodów, aby bezpodstawnie ich pomawiać. Stąd cechuje je pełen obiektywizm.

Zeznania K. N.

Dokonując oceny zeznań świadka Sąd uznał je za wiarygodne w całości. Zeznania te są szczere, i logiczne. Nie zawierają wewnętrznych sprzeczności, a okoliczności w nich przytoczone znajdują potwierdzenie w nieosobowym materiale dowodowym.

Zeznania A. B.

Sąd obdarzył je przymiotem wiarygodności. Choć nie była ona naocznym świadkiem zdarzenia potwierdziła okoliczności wspólnego zamieszkiwania oskarżonych z pokrzywdzonym, kłótni dochodzących z mieszkania w/w oraz urządzanych tam libacji alkoholowych. Nadto zeznania te pokrywają się z pozostałym zebranym w sprawie materiałem dowodowym dotyczącym zgłoszenia dokonanego przez K. B. na numer alarmowy.

Zeznania E. W.

Zeznania świadka Sąd uznał za polegające na prawdzie. Świadek nie znała okoliczności zdarzenia a potwierdziła jedynie okoliczności wspólnego zamieszkiwania pokrzywdzonego i oskarżonej oraz nadmiernego spożywania przez w/w alkoholu.

Zeznania D. K. (1) i B. K.

Zeznania świadków są prawdziwe i szczere, nie były kwestionowane przez żadną ze stron. Nie przyczyniły się do wyjaśnienia okoliczności sprawy, a jedynie opisywały agresywne zachowanie pokrzywdzonego wobec oskarżonej i stosowanie wobec niej przez w/w przemocy.

Opinie pisemne oraz ustna biegłej A. M.

Opinie biegłej stanowią istotną wartość dowodową. Nie były kwestionowane przez żadną ze stron. Wiarygodny dowód precyzujący zakres i kategorię doznanych przez pokrzywdzonego obrażeń oraz ukazujący przyczynę jego zgonu, a także negujący możliwość sprawnego poruszania się przez pokrzywdzonego po ugodzeniu nożem albowiem opinie zostały sporządzona przez kompetentną osobę, są pełne, jasne, logiczne i w sposób przystępny wyjaśniają poczynione przez biegłą ustalenia.

Opinie sądowo – psychiatryczne
i psychologiczne, dotyczące oskarżonych oraz opinia biegłego M. L..

Opinie biegłych są pełne, logiczne, poddające się weryfikacji.

Pozostałe dowody nieosobowe w postaci: protokoły oględzin rzeczy i płyta CD z nagranym zgłoszeniem do Centrum Powiadamiania Ratunkowego, protokoły oględzin miejsca i zwłok, karta czynności ratunkowych, protokół oględzin i sądowo- lekarskiej sekcji zwłok, protokoły zatrzymania, protokoły badania stanu trzeźwości, opinia z zakresu badań genetycznych, dane o karalności, odpis wyroku, opinie z jednostki penitencjarnej, informacja o pobytach i orzeczeniach, wywiad środowiskowy, dane osobopoznawcze, dokumentacja medyczna

Za odpowiadające prawdzie Sąd ocenił dowody z dokumentów stanowiące podstawę ustaleń faktycznych w sprawie, jako autentyczne, pochodzące od uprawnionych do ich sporządzenia podmiotów, a nade wszystko nie kwestionowane w toku postępowania¸ nie zaprzeczone poprzez inne dowody.

0.1.Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 1.1 albo 1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

Fakt 1.2.1. 1.2.2 1.2.4..

Fakt 1.2.3.

Fakt 1.2.5.

Częściowe wyjaśnienia A. S. (1)

W zakresie w jakim zaprzecza sprawstwu zarzuconego mu czynu stanowią jedynie linię obrony, sprzeczną z miarodajnymi dowodami w postaci szczególnie logicznych, szczegółowych wyjaśnień współoskarżonej, zeznaniami świadków, w obecności których w mieszkaniu A. W. (1) oskarżony przyznał fakt popełnienia przestępstwa oraz z dowodami nieosobowymi (dokumentacją medyczną dotyczącą przyczyny zgonu pokrzywdzonego, wynikami oględzin miejsca zdarzenia oraz noża kuchennego ujawnionego w mieszkaniu M. C.). Podobnie za niewiarygodne i stanowiące jedynie linię obrony oskarżonego uznać należy jego wyjaśnienia w części w jakiej wskazuje, iż mogło dojść do przypadkowego ugodzenia nożem pokrzywdzonego, ale po tym fakcie w/w żył, poruszał się i był widziany przez w/w. Nie sposób przyjąć, aby dwukrotne ugodzenie nożem kuchennym stanowiło efekt przypadkowego zranienia pokrzywdzonego.

Z kolei za mało prawdopodobne jest, co wynika jednoznacznie z opinii biegłej (k.1050), aby po doznanych obrażeniach pokrzywdzony mógł przemieszczać się poza obręb mieszkania i bloku następnego dnia albo nawet dwa dni później. Ponadto klucze od kraty izolującej mieszkanie z korytarzem zabrała wychodząc po zajściu K. B..

Podobny charakter mają wyjaśnienia oskarżonego w zakresie, w jakim wskazuje, iż po raz ostatni przebywał w mieszaniu pokrzywdzonego w nocy z 16 na 17 marca 2020 roku. Analiza logicznych, spójnych i wzajemnie uzupełniających się zeznań świadków K. L., A. W. (1), K. M., G. Ś. , A. O. i J. T., jak też pierwotnie złożonych w śledztwie wyjaśnień K. B. wskazuje, że oskarżeni przebywali w towarzystwie (...) do godzin popołudniowych !7 marca 2020 r. mieszkanie pokrzywdzonego ostatecznie opuścili wieczorem tego dnia. Twierdzenia oskarżonego wskazujące na datę 16 marca 2020 r. jako dnia konfrontacji z pokrzywdzonym miały stanowić w ocenie Sądu przyjętą linię obrony zmierzającą w kierunku wykazania, że M. C. przez cały następny dzień przemieszczał się i był widziany poza domem, co dowodzić miałoby o przyczynie jego zgonu nie związanej z ugodzeniem nożem przez oskarżonego.

Ponadto miałoby wykazać okoliczności potwierdzające podjętą przez K. B. próbę udzielenia pomocy pokrzywdzonemu poprzez telefoniczne powiadomienie pogotowia ratunkowego. W nocy 17 marca 2020 r.

Zeznania św. D. Ż.

Nie przekonują zeznania świadka złożone na rozprawie, jakoby spotkał się wieczorem w dniu poprzedzającym uzyskanie informacji o śmierci M. C. z pokrzywdzonym. Przesłuchany w śledztwie świadek podał(k.391v), że od dawna nie widział się z M. C. i nic nie wspominał o przypadkowym spotkaniu. Rozbieżności tej nie był w stanie logicznie wyjaśnić, co czyni zeznania te niewiarygodnymi.

Częściowe wyjaśnienia K. B.

Wyjaśniania oskarżonej w zakresie próby udzielenia pomocy pokrzywdzonemu i wzywania karetki nie znajdują potwierdzenia w zebranym materiale dowodowym w postaci zeznań świadków, czy nieosobowym materiale dowodowym w postaci zarejestrowanych rozmów telefonicznych odnoszących się do czasu i ich przebiegu. Nadto uznane za wiarygodne wyjaśnienia oskarżonej wskazują, iż w/w z uwagi na stan upojenia alkoholowego myliła dwa zdarzenia związane z wzywaniem karetki pogotowia do M. C.. Nawiązanie telefonicznego połączenia oskarżonej z pogotowiem w nocy na 17 marca 2020 r. po godz.1-ej nie było związane z faktem zranienia M. C., co nastąpiło dopiero kilkanaście godzin później tego dnia, lecz bolesnością, która nasiliła się u M. C. w związku z przepukliną. Na ten temat oskarżona logicznie wypowiadała się w swoich wyjaśnieniach złożonych w śledztwie (k. 591).

Z kolei wykonany przez oskarżoną telefon następnego dnia po zabójstwie w istocie potwierdza jedynie reakcję oskarżonej na fakt już po ujawnienia zwłok pokrzywdzonego w mieszkaniu, które nie udzielając pomocy rannemu oskarżona pospiesznie poprzedniego dnia opuściła.

Protokół zatrzymania rzeczy k. 25-27, 46-48, 67-69,70-72, 271-273

Protokoły oględzin osoby k. 49-50v,52-53v.

Protokół oględzin rzeczy k. 369-382,

Materiał poglądowy k. 180-181.

Informacje z (...) SA k. 295-301v.

Opinia biegłego Z. P. k. 309-316.

Opinia za zakresu badań daktyloskopijnych i osmologicznych k. 398-402.

Opinia Zakładu Medycyny Sądowej k. 740-744,

Walor mało istotnych, względnie nieistotnych dowodów w ocenie Sądu dla rozstrzygnięcia sprawy mają wskazane dokumenty w tym: protokoły zatrzymania rzeczy, protokoły oględzin rzeczy i osoby wraz z materiałem poglądowym, gdyż wobec braku ujawnienia śladów przestępstwa w tych czynnościach nie były one podstawą ustalenia stanu faktycznego.

Zeznania świadków D. B. k. 9-11, P. S. (2) k. 13-14v, D. K. (2) k. 16-17v, M. Ś. k. 22-23v, J. W. k. 383-384v,386-387v, , K. W. k. 394-395, B. B. (2) k. 467-468v, D. K. (3) k. 470-471v, L. G. k. 634-635

Podobnie nieistotny walor mają dowody z zeznań świadków:

- sąsiadów pokrzywdzonego, którzy w złożonych zeznaniach potwierdzali jedynie fakt wspólnego zamieszkiwania M. C. z K. B. i A. S. (1) oraz nadmiernego spożywania przez w/w alkoholu;

- osób, z którymi łączyła się telefonicznie oskarżona, a w/w potwierdzili fakt wykonywanego połączenia, które nie miały związku z przedmiotowym zdarzeniem;

3.  PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Oskarżony

☒

3.1.  Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

I

A. S. (1)

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

Poczynione w toku procesu ustalenia faktyczne nie pozostawiają wątpliwości, iż w aspekcie przedmiotowym czyn oskarżonego A. S. (1) polegał na działaniu czyli, że A. S. (1) w dniu 17 marca 2020 roku dwukrotnie ugodził M. C. nożem w brzuch po strojnie lewej powodując u pokrzywdzonego dwie rany kłuto – cięte na brzuchu z trzema ranami krezki jelita, które w następstwie krwotoku skutkowały zgonem M. C.. A. S. (1) działał przy tym przewidując możliwość pozbawienia życia pokrzywdzonego i na taki skutek się godził.

W ocenie Sądu zgromadzone dowody nie dostarczyły wystarczających podstaw do ustalenia, że A. S. (1) zadając nożem ciosy pokrzywdzonemu działała w zamiarze bezpośrednim pozbawienia życia M. C.. Przypisanie takiego zamiaru jest możliwe jedynie na podstawie całokształtu okoliczności przedmiotowych i podmiotowych. Okoliczności te, to: godzenie w ważne dla życia ludzkiego organy, siła ciosu, wielokrotność ciosów, rodzaj i rozmiary narzędzia, głębokość i kierunek ran, rodzaj uszkodzeń ciała, stopień zagrożenia dla życia ludzkiego, stosunek sprawcy do pokrzywdzonego, jego właściwości i dotychczasowy tryb życia, jego zachowanie się przed popełnieniem przestępstwa, pobudki, motywy oraz tło zdarzenia ( wyroki Sądu Najwyższego z dnia 31 sierpnia 1973 r. III KR 199/73, OSNKW 1974/2 poz. 25, z dnia 9 maja 1974 r. III KR 388/73, OSNKW 1974/7-8, poz. 137, z dnia 6 czerwca 1977 r., II KR 339/73, OSNKW 1974/10, poz. 184, z dnia 28 czerwca 1977 r., VI KRN 14/77, OSNKW 1978/4-5, poz. 43, z dnia 14 kwietnia 1977r., III KR 62/77, OSNGP 1977/10, poz.81, z dnia 29 sierpnia 1983 r., II KR 177/83 , OSNGP 1984, poz. 23, z dnia 26 lutego 1987 r., I KR 24/87, OSNGP 1987/10, poz. 118).

W ocenie Sądu miejsce ugodzenia (brzuch), zadanie dwóch ciosów, rodzaj narzędzia (w tym długość ostrza), pozostawienie rannego pokrzywdzonego na miejscu zdarzenia i nieudzielenie mu pomocy wskazują, że A. S. (1) działał z zamiarem ewentualnym pozbawienia życia M. C.. Nie budzi wątpliwości, że oskarżony działał w zamiarze ewentualnym, bowiem – jako osoba dorosła, życiowo doświadczona i poczytalna - zadając cios nożem swoim zamiarem obejmował możliwość pozbawienia pokrzywdzonego życia, zwłaszcza, że oskarżony posiada podstawy wykształcenia medycznego – z zawodu jest wszak opiekunem medycznym. Brał zatem pod uwagę taki skutek i było mu to obojętne, skoro po zadanych ciosach ograniczył się jedynie do spakowania swoich rzeczy i ucieczki z miejsca zdarzenia. Faktem jest również, że zaatakował on pokrzywdzonego w sposób nieadekwatny do okoliczności i zachowania M. C. w zajmowanym przez nich wspólnie mieszkaniu.

Równocześnie w ocenie Sądu zamiaru bezpośredniego pozbawienia życia pokrzywdzonego nie można przypisać oskarżonemu, gdyż oskarżony pomimo dwukrotnego zadania ciosu nożem uczynił je w odstępie czasowym, pierwszy cios stanowił reakcję oskarżonego na agresywne wypowiedzi M. C. kierowane wobec K. B.. Z kolei drugi cios spowodowany był zachowaniem i reakcją pokrzywdzonego, który po zranieniu go wstał i „ruszył w kierunku oskarżonego”. Okoliczność ta przekonuje, że A. S. (1) w przypadku kierowania się bezpośrednim zamiarem pozbawienia życia pokrzywdzonego realizowałby swój cel aż do osiągnięcia skutku nie powstrzymując się przed kolejnymi ciosami. Fakt, że pozostawił w mieszkaniu pokrzywdzonego z oznakami życia i w czasie pobytu u A. W. (2) okazywał niepewność, czy M. C. jeszcze żyje i polecał oskarżonej sprawdzić co się z C. dzieje, potwierdza wynikowy zamiar towarzyszący oskarżonemu przy dokonaniu zabójstwa.

Ustalając zamiar sprawcy Sąd miał też w polu widzenia fakt, że oskarżony i pokrzywdzony przyjaźnili się, pomieszkiwali wspólnie i nie mieli wcześniej poważniejszego konfliktu. Rzecz w tym, że oskarżony w swoim działaniu kierował się impulsem wywołanym kłótnią z pokrzywdzonym. Zareagował zdecydowanie na słowne ataki M. C. kierowane wobec swojej partnerki, choć bezsprzecznie zachowanie pokrzywdzonego nie wymagało użycia żadnych środków fizycznego oddziaływania, a szczególnie tak drastycznych środków jakimi były ciosy zadane nożem kuchennym. Niewątpliwie na podjęcie tej decyzji wpływ miał spożyty alkohol, jednak brak jest okoliczności, które choćby w nieznaczny sposób redukowały poczytalność sprawcy.

Wobec powyższego zachowanie A. S. (1) zakwalifikować należało z art. 148 § 1 kk i równocześnie dokonać stosownej korekty redakcyjnej odnoszącej się do zamiaru czynu przypisanego oskarżonemu, w stosunku do tego, który zarzucono mu aktem oskarżenia.

☒

3.2.  Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania niezgodna z zarzutem

III

K. B.

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

W art. 162 § 1 k.k. ustawodawca stypizował przestępstwo polegające na nieudzieleniu pomocy człowiekowi znajdującemu się w położeniu grożącym bezpośrednim niebezpieczeństwem utraty życia albo ciężkiego uszczerbku na zdrowiu, w sytuacji gdy sprawca może jej udzielić bez narażenia siebie lub innej osoby na niebezpieczeństwo utraty życia albo ciężkiego uszczerbku na zdrowiu. Jest to przestępstwo formalne. Do jego znamion nie należy skutek w postaci śmierci czy uszczerbku na zdrowiu. Można je popełnić wyłącznie przez zaniechanie. Warunkiem karalności bowiem jest niepodjęcie działań zmierzających do udzielenia pomocy – nawet gdy szanse uchylenia niebezpieczeństwa były niewielkie. Przestępstwo to jest dokonane z chwilą uchylenia się od udzielenia pomocy w warunkach opisanych w tym przepisie. Dla bytu przestępstwa z art. 162 § 1 k.k. nieistotne jest natomiast zagadnienie, czy działanie, którego sprawca zaniechał, rzeczywiście przyniosłoby ratunek. Decydujące jest, że sprawca, widząc utrzymujące się lub nawet pogłębiające zagrożenia dla życia lub zdrowia człowieka, nie podejmuje wszelkich dostępnych środków mogących uchylić lub choćby pomniejszyć wspomniane zagrożenia (wyrok SA w Katowicach z 1.02.2008 r., II AKa 382/07, Prok. i Pr.-wkł. 2008/10, poz. 31).

W realiach sprawy niniejszej K. B. bez wątpienia wypełniła znamiona wskazanego przestępstwa. K. B. będąc naocznym świadkiem ugodzenia M. C. nożem przez A. S. (1) nie podjęła żadnych działań mających na celu udzielnie pokrzywdzonemu pomocy. Nie tylko nie wezwała karetki pogotowia, ale także opuściła mieszkanie wraz z A. S. (1) pozostawiając pokrzywdzonego samego z ranami brzucha. W aspekcie przedmiotowym zachowanie oskarżonej polegało na zaniechaniu podjęcia możliwych działań na rzecz zapobiegnięcia utraty życia przez pokrzywdzonego w sytuacji, w której wskutek zranienia nożem, życie w/w znalazło się w bezpośrednim niebezpieczeństwie. Od strony podmiotowej zachowanie oskarżonej cechowała umyślność. Oskarżona wiedziała, że pokrzywdzony został zraniony, krwawi, a tym samym jego życie może być zagrożone. Pomimo tego w sposób świadomy zaniechała wezwania pogotowia ratunkowego lub podjęcia innych działań ratujących pokrzywdzonego.

☐

3.3.  Warunkowe umorzenie postępowania

-

-

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania

-

☐

3.4.  Umorzenie postępowania

-

-

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach umorzenia postępowania

-

☐

3.5.  Uniewinnienie

-

-

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia

-

4.  KARY, Środki Karne, PRzepadek, Środki Kompensacyjne i środki związane z poddaniem sprawcy próbie

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się
do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

A. S. (1)

I

I

Wymierzając oskarżonemu karę 13 lat pozbawienia wolności Sąd kierował się dyrektywami wymiaru kary, określonymi w art. 53 § 1 i 2 kk.

Jako okoliczności obciążające Sąd uwzględnił: znaczny stopień społecznej szkodliwości przypisanego występku, wyrażający się w rodzaju i charakterze naruszonych dóbr chronionych prawem (zdrowie, nietykalność cielesna). Nie bez znaczenia był też fakt, że znał pokrzywdzonego, który udzielał mu schronienia pozwalając na przebywanie w swoim mieszkaniu i mimo okazanej pomocy i wsparcia, będąc pod wpływem alkoholu, nie powstrzymał się od nagłego ataku zakończonego tragicznym skutkiem.

Jako okoliczność łagodzącą Sąd uwzględnił fakt, że poczynania A. S. (1) stanowiły reakcję na agresywne zachowanie pokrzywdzonego skierowane wobec jego partnerki K. B.. Ponadto uwzględnił dotychczasową niekaralność oskarżonego oraz jego pozytywną opinię w środowisku lokalnym.

Mając powyższe okoliczności na uwadze Sąd uznał, że karą adekwatną - tak do stopnia zawinienia, jak i stopnia społecznej szkodliwości czynu – będzie kara 13 lat pozbawienia wolności.

Sąd podzielił bowiem pogląd, że przestępstwa skierowane przeciwko życiu i zdrowiu człowieka powinny być karane w sposób zdecydowany i surowy, bowiem w innym przypadku doszłoby do deprecjacji życia i zdrowia ludzkiego, które są najwyższymi wartościami. Kara ta jest adekwatna zarówno do okoliczności przedmiotowych jak i podmiotowych popełnionego przez A. S. (1) przestępstwa. W ocenie Sądu orzeczona kara zdoła powstrzymać spełni swój cel, którym w pierwszej kolejności winna być prewencja indywidualna, a jej wykonanie sprawi, że oskarżony nie popełni ponownie przestępstwa. Jednocześnie tak orzeczona kara będzie dla potencjalnych sprawców wyraźnym sygnałem, że przestępne działania skierowane przeciwko zdrowiu człowieka spotykają się ze stanowczą reakcją ze strony organów wymiaru sprawiedliwości.

K. B.

III

III

Wymierzając oskarżonej K. B. karę Sąd kierował się dyrektywami wymiaru kary, określonymi w art. 53 § 1 i 2 kk.

Jako okoliczności obciążające Sąd uwzględnił znaczny stopień społecznej szkodliwości przypisanego występku, zważywszy na rodzaj i charakter naruszonego dobra (życie i zdrowie człowieka), obojętność na los człowieka, z którym łączyły ją więzi towarzyskie i emocjonalne (pozostawiali uprzednio w konkubinacie), osoby, która wiele razy udzieliła jej schronienia, mieszkania i innej pomocy.

Ponadto Sąd jako okoliczność obciążającą wziął pod uwagę uprzednią karalność oskarżonej.

Jako okoliczności łagodzące Sąd uznał nagłość zdarzeń, które związane z zachowaniem współoskarżonego stanowiły dla oskarżonej zaskoczenie, szczególnie w sytuacji, gdy sama będąc obiektem słownej agresji pokrzywdzonego, znajdowała się pod wpływem alkoholu i miała utrudnioną właściwą ocenę wydarzeń.

Ponadto początkowe przyznanie się do winy oskarżonej, złożenie obszernych wyjaśnień, które pozwoliły na dokonanie ustaleń odnoszących się do popełnionych przestępstw oraz wyrażony żal z powodu zaistniałej sytuacji.

Mając na uwadze powyższe okoliczności Sąd wymierzył oskarżonej kare 7 miesięcy pozbawienia wolności. W ocenie Sądu tak ukształtowane rozstrzygnięcie o karze spełni swe cele wychowawcze i zapobiegawcze, zarówno w odniesieniu do samej oskarżonej – w zakresie prewencji indywidualnej, jak i wobec środowiska, w którym żyje – a więc w aspekcie szeroko rozumianej prewencji generalnej. W szczególności uzmysłowi oskarżonej naganność jej czynu, z drugiej strony powstrzyma przed ponownym popełnieniem przestępstwa w przyszłości.

5.  1Inne ROZSTRZYGNIĘCIA ZAwarte w WYROKU

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się
do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

A. S. (1)

II

I

Mocą art. 63§1 kk na poczet orzeczonej kary pozbawienia wolności sąd zaliczył oskarżonym okres ich rzeczywistego pozbawienia wolności w postaci zatrzymania i tymczasowego aresztowania, przy czym w stosunku do A. S. (1) od 18 marca 2020 roku, godz. 14:50 do 6 maja 2021 roku– tj. do dnia wydania wyroku , zaś w stosunku do K. B. od 24 marca 2020r. godz. 14:50 do 21 lipca 2020 r. godz. 14:50.

K. B.

IV

II

1.6. inne zagadnienia

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia,
a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosował określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez stronę

-

7.  KOszty procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

V

Sąd zasądził od Skarbu Państwa na rzecz adw. A. K. tytułem obrony
z urzędu K. B. kwotę 2250 zł mocą art. 618§1 pkt 11 kpk i § 4 ust. 2 pkt 1, § 17 ust.1 pkt 2 oraz ust. 2 pkt 5, § 18 ust. 2 i § 20 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z 3.10.2016 r. w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez adwokata z urzędu (Dz.U.2016.1714).

VI

Mając na uwadze sytuację finansową oskarżonych, którzy nie posiadają majątku i podejmują jedynie dorywcze zatrudnienia uznać należy, iż uiszczenie wydatków postępowania, jak też opłaty sądowej, byłoby dla nich zbyt uciążliwe. Wobec powyższego na podstawie art. 624 § 1 k.p.k. zwolniono oskarżonych od kosztów sądowych, a wchodzącymi w ich skład wydatkami obciążono Skarb Państwa.

6.  1Podpis

………………………………

SSO Andrzej Klimkowski