Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Lublinie

POSTANOWIENIE

Dnia 11 stycznia 2016 r.

Sąd Okręgowy w Lublinie, VII Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący: Sędzia SO Teresa Ogrodnik;

Protokolant: starszy sekretarz sądowy Małgorzata Sobczuk

po rozpoznaniu na rozprawie, w dniu 7 stycznia 2016 roku w L.

sprawy: M. D.

przeciwko Prezesowi Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego

o rentę rolniczą na dalszy okres – na skutek odwołania M. D.
od decyzji Prezesa KRUS z dnia 24 stycznia 2014 roku,

(...)

postanawia:

uchylić zaskarżoną decyzję i sprawę przekazać do rozpoznania Prezesowi Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego, a postępowanie umorzyć.

VII U 616/14

UZASADNIENIE

Decyzją z 24.01.2014 r., (...) Prezes Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego, po ustaleniu, że M. D. nie jest całkowicie niezdolna do pracy w gospodarstwie rolnym, odmówił ubezpieczonej prawa do renty z tego tytułu (k. 77 akt KRUS).

M. D. złożyła w dniu 18.02.2014 r. odwołanie od tej decyzji, wnosząc o ustalenie jej prawa do spornego świadczenia i zarzucając organowi rentowemu błędną ocenę jej stanu zdrowia (k. 2-3 akt sprawy).

Sąd ustalił i zważył, co następuje:

M. D. miała ustalone prawo do renty rolniczej w okresie
od 21.06.2012 r. do 30.11.2013 r. (odpowiedź na odwołanie – k. 4v. a. s.)
w oparciu o całkowitą niezdolność do pracy w gospodarstwie rolnym, stwierdzoną na gruncie schorzeń neurologicznych i ortopedycznych (35-37 akt KRUS). Analogicznych schorzeń dotyczy zaświadczenie lekarskie, złożone przez ubezpieczoną przy wniosku o ustalenie prawa do przedmiotowego świadczenia na dalszy okres (k. 60-61v. akt KRUS). Oprócz tego ubezpieczona złożyła wówczas kartę leczenia szpitalnego z diagnozą: wysiłkowe nietrzymanie moczu (k. 66 akt KRUS), a lekarz rzeczoznawca KRUS – oprócz wcześniej stwierdzanych schorzeń – zdiagnozował również niedosłuch obustronny.
W oparciu o to ustalił dalsze istnienie całkowitej niezdolności do pracy
w gospodarstwie rolnym do stycznia 2015 r. (k. 68-69v. akt KRUS), jednak komisja lekarska Kasy, uwzględniając zarzut wadliwości tego orzeczenia, stwierdziła – w ramach wyżej wskazanych schorzeń – że wspomniana niezdolność już nie występuje (k. 70-76 akt KRUS) i na tej podstawie została wydana zaskarżona decyzja.

Stopień nasilenia u wnioskodawczyni już wspomnianych schorzeń,
w aspekcie jej zdolności do pracy w gospodarstwie rolnym, został na etapie postępowania odwoławczego poddany ocenie biegłych neurologa, ginekologa, reumatologa i neurochirurga. Biegli ci jednak nie stwierdzili medycznych przesłanek do ustalenia wspomnianej niezdolności (k. 13, 21, 53, 65 a. s.).

W toku niniejszego postepowania ubezpieczona złożyła także dodatkową dokumentację medyczną – m. in. kartę leczenia szpitalnego na oddziale chirurgicznym w okresie 06.11. 2014 r. – 13.11.2014 r., z diagnozą: „ostre zapalenie wątroby, żółtaczka HBS dodatni, stan po laparotomii” (k. 29 a. s.). Jak ubezpieczona wyjaśniła (k. 38v.) i jak wynika z epikryzy jej wcześniejszego leczenia szpitalnego (k. 28 i v.), przebyła w dzieciństwie wszczepienne zapalenie wątroby typu B.

W oparciu o te noworozpoznane schorzenia biegły specjalista chorób zakaźnych uznał ubezpieczoną za całkowicie niezdolną do pracy w gospodarstwie rolnym od dnia 13.11.2014 r. do 31.12.2016 r. (k. 48-49, 51-52 a. s.).

Ostatnio powołana opinia biegłego zawiera obszerną i przekonującą ocenę stanu zdrowia ubezpieczonej w istotnym dla sprawy aspekcie. Ocena ta nie była kwestionowana przez żadną ze stron, a z uwagi na jej treść zbędne jest dalsze odnoszenie się do pozostałych opinii biegłych.

W tym stanie rzeczy zaskarżona decyzja podlega uchyleniu, natomiast sprawa przekazaniu do rozpoznania organowi rentowemu, a postępowanie umorzeniu.

Takie rozstrzygnięcie nakazuje art. 477 ¹⁴ § 4 w zw. z § 5 k.p.c. w sytuacji, gdy w sprawie, w której przedmiotem sporu jest przesłankowa dla świadczenia niezdolność do pracy (w gospodarstwie rolnym), a w toku postępowania ujawni się nowa okoliczność, dotycząca stwierdzenia tej niezdolności, powstała po dniu złożenia odwołania od decyzji organu rentowego.

Hipoteza powołanego przepisu ziściła się w sprawie niniejszej, albowiem całkowitą niezdolność ubezpieczonej do pracy w gospodarstwie rolnym biegły zakaźnik stwierdził w oparciu o zaostrzenie procesu chorobowego wątroby, powstałe w listopadzie 2014 r., podczas gdy odwołanie ubezpieczona wniosła
w lutym 2014 r. Zważyć przy tym należy, że jakiekolwiek schorzenie wątroby
u ubezpieczonej w ogóle nie podpadało pod ocenę organów orzecznictwa lekarskiego KRUS, a to w pierwszym rzędzie organ rentowy winien oceniać wszelkie przesłanki ustalenia prawa do świadczenia, natomiast kognicja sądu ma charakter wtórny, a jego rozstrzygnięcie jest jedynie wyrazem kontroli prawnej
i swoistej instancyjności. Powołana regulacja jest właśnie przejawem tej zasady, wyrażonej zresztą w szeregu innych przepisów k.p.c. (por. np. art. 477 ¹⁰ § 2).

Mając powyższe na uwadze, należało orzec, jak w postanowieniu.