Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Lublinie

Formularz UK 2

Sygnatura akt

XI Ka 16/21

Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników:

1

1.  CZĘŚĆ WSTĘPNA

1.1. Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji

Wyrok Sądu Rejonowego Lublin - Zachód w Lublinie sygn. IV K 593/19 z dn. 23.10.20202 r.

1.2. Podmiot wnoszący apelację

☒ obrońca Z. K. (1)

1.3. Granice zaskarżenia

1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

☐

co do winy

☐

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☒

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☒

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

1.4. Wnioski

☒

Uchylenie

☒

zmiana

2.  Ustalenie faktów w związku z dowodami przeprowadzonymi przez sąd odwoławczy

3.  STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków

Lp.

Zarzut

3.1.

Obrazy art. 4 i art. 7 K.p.k. przez uznanie za wiarygodne zeznań pokrzywdzonego co do przebiegu zdarzenia, a wyjaśnień oskarżonego za niewiarygodne.

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Art. 4 K.p.k. nie daje podstaw do oczekiwania, by organy procesowe uwzględniały okoliczności, które wynikają z dowodów uznanych za niewiarygodne.

Zarzut nie tylko nie wskazuje jakie konkretnie spośród reguł określonych w art. 7 K.p.k. (praw logiki, zasad doświadczenia lub wiedzy) Sąd Rejonowy naruszył, ale tym bardziej w jaki sposób.

Natomiast Sąd I instancji wnikliwie i obiektywnie przeanalizował dostępne dowody, a w efekcie racjonalnie ocenił wiarygodność materiału i przekonująco stanowisko swe uargumentował.

Przy tym z jednej strony żaden przepis nie wyklucza uznania za wiarygodny ani pojedynczego dowodu (w tym wyłącznie jednego z kolejnych dowodów pochodzących z tego samego źródła), ani nawet jedynie fragmentu zeznań, z drugiej zaś najzupełniej zrozumiałym jest w świetle doświadczenia życiowego oraz wiedzy psychologicznej, iż człowiek zapamiętuje lepiej, tj. dokładniej i na dłużej istotę zdarzenia, a gorzej, czy z goła wcale okoliczności je poprzedzające i po nim następujące. Nie jest zatem niczym szczególnym, że tak się właśnie stało w przypadku pokrzywdzonego. Zupełnie zrozumiałym jest też, że jego kolejne depozycje nie są identyczne, co w oczywisty sposób stanowi wypadkową stanu pamięci przesłuchiwanego i jakości przesłuchania (sposobu prowadzenia tej czynności). Natomiast pokrzywdzony konsekwentnie, począwszy od rozmowy z interweniującymi policjantami aż do zeznań na rozprawie (k. 3, 45, 362), mówił o tym, że to Z. K. podszedł i zadał mu cios pięścią jako pierwszy oraz że zabrał mu telefon, a w wyjętym z jego kieszeni przez napastników portfelu miał gotówkę w kwocie sięgającej 900 złotych. To, że zasłaniając się przed ciosami w twarz i głowę nie zauważył momentu wyjęcia z portfela pieniędzy, nie znaczy, że nie zostały wyjęte (notabene taka treść zeznań pozwala na stwierdzenie, że pokrzywdzony nie starał się celowo obciążać żadnego z oskarżonych i podawał jedynie znane mu okoliczności). Przemawia za tym nieodparcie logika zdarzeń – nikt inny poza Z. K. i D. M. nie mógł ich zabrać. Pokrzywdzony trafnie wskazał Z. K. funkcjonariuszom, którzy znaleźli przy nim zabrany pokrzywdzonemu telefon. Ta ostatnia okoliczność dowodzi, że stan upojenia pokrzywdzonego nie upośledzał istotnie ani jego percepcji, ani zdolności komunikacji. Także z zapisu monitoringu wynika, że jego zachowanie – motoryka nie wskazywała na stan głębokiego upojenia („były to piwa, które piłem trzeci dzień i wszystko kontaktowałem” - k. 45).

Sąd Rejonowy nader trafnie zauważył przy tym, iż M. K. potwierdził w wyjaśnieniach cytowanych w uzasadnieniu zaskarżonego wyroku na k. 454, że pokrzywdzony bronił się przed Z. K. i D. M..

Natomiast stwierdzenie Skarżącej „Niewykluczona jest również wersja, że to sam pokrzywdzony zgubił pieniądze” (k. 486) ma charakter zupełnie dowolnego domysłu.

Wniosek

O zmianę wyroku przez uniewinnienie, a ewentualnie o jego uchylenie i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania.

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Niezasadność zarzutu.

3.2.

Błędnego ustalenia, iż oskarżony użył wobec pokrzywdzonego przemocy i zabrał mu portfel z pieniędzmi w kwocie 900 złotych oraz telefon komórkowy, podczas gdy pokrzywdzony nie dysponował taką kwotą, zaś „między oskarżonym a pokrzywdzonym doszło jedynie do niegroźnej szarpaniny, po której Z. K. (1) zabrał leżący telefon” (k. 428), wobec czego w grę wchodzić może co najwyżej zwykła kradzież lub przywłaszczenie w postaci wypadku mniejszej wagi.

☒ częściowo zasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Zarzut jest tylko o tyle trafny, iż z dowodów zasadnie uznanych przez Sąd I instancji za wiarygodne jednoznacznie wynika, iż portfela sprawcy nie zabrali, a niezbyt precyzyjnie podawana przez pokrzywdzonego ilość posiadanych w nim bezpośrednio przed zdarzeniem pieniędzy na pewno nie przekraczała 900 złotych.

W pozostałym zakresie, wobec trafnej oceny wiarygodności dowodów, zarzut ten jest chybiony, gdyż ustalenia Sądu Rejonowego są zgodne z treścią materiału, któremu Sąd ten dał wiarę.

Wniosek

O zmianę wyroku przez uniewinnienie, a ewentualnie o jego uchylenie i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania.

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Niezasadność zarzutu.

4.  OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU

5.  ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO

5.1. Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji

5.1.1.

Przedmiot utrzymania w mocy

Skazanie.

Zwięźle o powodach utrzymania w mocy

Nieskuteczność zarzutów apelacji co do istoty i brak uchybień podlegających uwzględnieniu z urzędu.

5.2. Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji

5.2.1.

Przedmiot i zakres zmiany

Opis czynu.

Zwięźle o powodach zmiany

Częściowa trafność zarzutu omówionego w sekcji 3. pkt. 3. 2.

5.3. Uchylenie wyroku sądu pierwszej instancji

6.  Koszty Procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

III

Wydatki z tytułu obrony z urzędu wykłada Skarb Państwa – art. 619 § 1 K.p.k. i art. 618 § 1 pkt 11 K.p.k.

IV

Zgodnie z art. 629 K.p.k. – wobec skazania wydatki postępowania odwoławczego co do zasady obciążają oskarżonego. Względy słuszności, związane z sytuacją majątkową oskarżonego oraz częściową trafnością apelacji, przemawiały jednak za zwolnieniem go od nich na zasadzie art. 624 § 1 K.p.k.

7.  PODPIS

Sławomir Kaczor Artur Achrymowicz Magdalena Kurczewska - Śmiech

1.3. Granice zaskarżenia

Kolejny numer załącznika

1

Podmiot wnoszący apelację

Obrońca Z. K. (1)

Rozstrzygnięcie, brak rozstrzygnięcia albo ustalenie, którego dotyczy apelacja

Skazanie

1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

☐

co do winy

☐

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☒

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☒

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☐

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

1.4. Wnioski

☒

uchylenie

☒

zmiana