Serwis Internetowy Portal Orzeczeń używa plików cookies. Jeżeli nie wyrażają Państwo zgody, by pliki cookies były zapisywane na dysku należy zmienić ustawienia przeglądarki internetowej. Korzystając dalej z serwisu wyrażają Państwo zgodę na używanie cookies , zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki.

XI Ka 59/14 - wyrok z uzasadnieniem Sąd Okręgowy w Lublinie z 2014-02-27

Sygn. akt XI Ka 59/14

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 27 lutego 2014r.

Sąd Okręgowy w Lublinie w XI Wydziale Karnym-Odwoławczym

w składzie: Przewodniczący: SSO Ewa Bogusz-Patyra-spr.

Sędziowie: SO Elżbieta Kowalska

SO Elżbieta Daniluk

Protokolant: prot. Małgorzata Purc

przy udziale Prokuratora Małgorzaty Duszyńskiej

po rozpoznaniu w dniu 27 lutego 2014 r.

sprawy J. K.

oskarżonego z art. 278 § 1 kk i in.

na skutek apelacji wniesionej przez prokuratora

od wyroku Sądu Rejonowego w Białej Podlaskiej

z dnia 18 listopada 2013 r. sygn. akt VII K 508/13

uchyla zaskarżony wyrok i sprawę oskarżonego J. K. przekazuje Sądowi Rejonowemu w Białej Podlaskiej do ponownego rozpoznania.

Sygn. akt XI Ka 59/14

UZASADNIENIE

J. K. został oskarżony o to, że:

I.  w nocy na 9 kwietnia 2013r w W. (woj. (...)) z terenu chlewni działając wspólnie i w porozumieniu z inną ustaloną osobą dokonał zaboru w celu przywłaszczenia 1289 kg koncentratu paszowego o nazwie M. (...) oraz 20 litrów oleju napędowego o łącznej wartości 3.334.50 zł na szkodę P. K.,

tj. o czyn z art. 278 § 1 kk

II.  w okresie od grudnia 2012r do 8 kwietnia 2013 r. w W. (woj. (...)) działając w wykonaniu z góry powziętego zamiaru w celu osiągnięcia korzyści majątkowej z terenu chlewni dokonał zaboru w celu przywłaszczenia 200 litrów oleju napędowego o wartości 1.120 zł oraz koncentratu paszowego w ilości 20 worków po 50 kg każdy o łącznej wartości 2.500 zł na szkodę P. K.,

tj. o czyn z art. 278 § 1 kk w zw. z art. 12 kk

Wyrokiem z dnia 18 listopada 2013 roku Sąd uznał J. K. winnym tego, że:

I.  w nocy 9 kwietnia 2013r. w W. (woj. (...)) z terenu chlewni działając wspólnie i w porozumieniu z inną ustaloną osobą dokonał zaboru w celu przywłaszczenia 1289 kg koncentratu paszowego o nazwie M. (...) oraz 20 litrów oleju napędowego o łącznej wartości 3 334,50 zł na szkodę P. K.,

tj; o przestępstwo z art. 278 § 1 kk;

II.  w okresie od grudnia 2012r do 8 kwietnia 2013r w W. (woj. (...)) działając w wykonaniu z góry powziętego zamiaru w celu osiągnięcia korzyści majątkowej z terenu chlewni dokonał zaboru w celu przywłaszczenia 200 litrów oleju napędowego o wartości 1 120 zł oraz koncentratu paszowego w ilości 20 worków po 50 kg każdej o łącznej wartości 2 500 zł na szkodę P. K.,

tj; o przestępstwo z art. 278 § 1 kk w zw. z art. 12 kk;

Oskarżonego J. K. uznał za winnego zarzucanych mu czynów stanowiących ciąg przestępstw określonych w art. 91 § 1 kk i na podstawie art. 278 § 1 kk w zw. z art. 91 § 1 kk wymierzył mu karę roku i 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności, której wykonanie na podstawie art. 69 § 1 i 2 kk w zw. z art. 70 § 1 pkt 1 kk, warunkowo zawiesił na okres próby wynoszący 2 (dwa) lata; na podstawie art. 33 § 2 kk wymierzył mu grzywnę w rozmiarze 100 (sto) stawek dziennych, ustalając na podstawie art. 33 § 3 kk wysokość jednej stawki dziennej na równoważną kwocie 10 ( dziesięciu) złotych oraz na podstawie art. 63 § 1 kk zaliczając mu na poczet orzeczonej kary grzywny okres faktycznego zatrzymania w dniach 8-10 kwietnia 2013 roku.

Powyższy wyrok zaskarżył prokurator w części dotyczącej orzeczenia o środku karnym – obowiązku naprawienia szkody- na niekorzyść oskarżonego.

Wyrokowi zarzucił obrazę przepisów postępowania, która miała wpływ na treść wyroku, a mianowicie art. 343 § 6 i 7 kpk oraz art. 335 kpk poprzez wydanie wyroku skazującego bez przeprowadzenia rozprawy wbrew istniejącym odrębnym uzgodnieniom w tym zakresie poczynionym pomiędzy podejrzanym J. K. a prokuratorem w dniu 10 kwietnia 2013 roku i zaniechaniu przez Sąd orzeczenia wobec J. K. środka karnego w postaci obowiązku naprawienia szkody wyrządzonej przestępstwem w sytuacji, gdy w dniu 10 kwietnia 2013 roku podczas przesłuchania w charakterze podejrzanego J. K. złożył wniosek o wydanie wyroku skazującego bez przeprowadzenia rozprawy uzgadniając z prokuratorem, obok kary pozbawienia wolności i kary grzywny, również środek karny w postaci obowiązku naprawienia szkody wyrządzonej przestępstwem, co winno znaleźć odbicie w orzeczeniu Sądu.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Apelacja prokuratora jest zasadna i zasługuje na uwzględnienie, choć nie w zakresie w jakim domaga się tego skarżący.

Jak wynika z akt wyrok w sprawie niniejszej wydany został w uwzględnieniu wniosku złożonego przez prokuratora w trybie art. 335 kpk, który zawierał karę roku i sześciu miesięcy pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres próby wynoszący 3 (trzy) lata oraz grzywnę 100 (sto) stawek dziennych po 10 (dziesięć) złotych każda (k 97).

Treść wniosku o wydanie wyroku skazującego odbiegała jednak od uzgodnień z oskarżonym dotyczących kary, które nie pozostawiają żadnych wątpliwości, iż zgodnie z porozumieniem oskarżyciela i oskarżonego wobec J. K. za ciąg przestępstw z art. 278 § 1 k.k. miała zostać wymierzona kara roku i sześciu miesięcy pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem na 2-letni okres próby oraz grzywna 100 (sto) stawek dziennych po 10 (dziesięć) złotych każda, nadto uzgodnienia obejmowały orzeczenie obowiązku naprawienia szkody (k 45).

Pomimo niedopuszczalnej zmiany w zakresie kary, brak jest podstaw do korekty zaskarżonego wyroku zgodnej z wnioskiem skarżącego. Rzecz bowiem w tym, że uzgodnienia, do których odwołuje się prokurator, nie wyjaśniają niczego w zakresie sposobu i podstawy orzeczenia obowiązku naprawienia szkody oraz wysokości szkody, podobnie zresztą jak wniesiona apelacja. Nadto nie można pominąć, iż zgodnie z wnioskiem zawartym w apelacji prokurator domaga się orzeczenia obowiązku naprawienia szkody poprzez zapłatę na rzecz pokrzywdzonego P. K. kwoty 2500 złotych, co pozostaje w sprzeczności z opisem czynu przypisanego oskarżonemu i ustaleniami poczynionymi w pisemnych motywach orzeczenia, skoro zabezpieczone zostały jedynie te rzeczy, które pochodziły z drugiego z czynów zarzuconych oskarżonemu (k 22-23), zaś podczas zdarzenia jakie miało miejsce w okresie od grudnia 2012r. do 8 kwietnia 2013r. oskarżony zabrał w celu przywłaszczenia nie tylko koncentrat paszowy o wartości 2 500 złotych ale również 200 litrów oleju napędowego o wartości 1120 złotych. Tym samym koniecznym było uchylenie zaskarżonego wyroku i przekazanie sprawy oskarżonego do ponownego rozpoznania Sądowi I instancji.

Procedując w niniejszej sprawie po raz wtóry, Sąd Rejonowy obowiązany będzie ponownie przeprowadzić cały proces orzeczniczy i wyeliminować stwierdzone uchybienia. Rolą Sądu orzekającego będzie dokonanie wszechstronnej oceny dowodów, ustalenie na ich podstawie faktów, a następnie dokonanie ich subsumcji.

W razie potrzeby Sąd Rejonowy swoje stanowisko uzasadni, pamiętając o tym, by uzasadnienie spełniało wymogi art. 424 § 1 kpk.

Z powyższych względów Sąd Okręgowy, na zasadzie art. art. 437 § 2 kpk orzekł jak w wyroku.

Dodano:  ,  Opublikował(a):  Daniel Dobosz
Podmiot udostępniający informację: Sąd Okręgowy w Lublinie
Data wytworzenia informacji: