Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Lublinie

Formularz UK 2

Sygnatura akt

XI Ka 641/20

Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników:

1

CZĘŚĆ WSTĘPNA

1.1.  Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji

Wyrok Sądu Rejonowego w Opolu Lubelskim z dnia 9 lipca 2020 roku wydany w sprawie o sygn. akt II K 148/19.

1.2.  Podmiot wnoszący apelację

☒ oskarżyciel publiczny albo prokurator w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ oskarżyciel posiłkowy

☐ oskarżyciel prywatny

☐ obrońca

☐ oskarżony albo skazany w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ inny

1.3.  Granice zaskarżenia

1.1.1.  Kierunek i zakres zaskarżenia

☐ na korzyść

☒ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

☐

co do winy

☐

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.1.2.  Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☒

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☒

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia, jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☐

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

1.4.  Wnioski

☒

uchylenie

☐

zmiana

Ustalenie faktów w związku z dowodami
przeprowadzonymi przez sąd odwoławczy

1.5.  Ustalenie faktów

1.1.3.  Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

1.

K. W. (1)

Niekaralność oskarżonego.

informacja z KRK

203

1.1.4.  Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

-

-

-

-

-

1.6.  Ocena dowodów

1.1.5.  Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp.

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

1.

Informacja z KRK.

Brak podstaw do kwestionowania stwierdzonej okoliczności, bowiem informacja została wydana przez punkt informacyjny KRK w L., jako podmiot do tego właściwy.

1.1.6.  Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp.

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

-

-

-

STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków

Lp.

Zarzuty

3.1.

Obraza przepisów postępowania, która miała wpływ na treść orzeczenia: art. 4, 7, 9, 167, 366 § 1 k.p.k. oraz art. 410 k.p.k.

Błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia, który miał wpływ na jego treść.

zasadne

x częściowo zasadne

niezasadne

Zwięźle o powodach uznania zarzutów za zasadne, częściowo zasadne albo niezasadne

Sąd Okręgowy w znacznej części uznał zarzuty apelującego za zasadne, o czym szczegółowo będzie mowa poniżej.

Zgodnie z zasadami trafnej reakcji karnej (art. 2 § 1 pkt 1 k.p.k.), prawdy materialnej (art. 2 § 2 k.p.k.), obiektywizmu (art. 4 k.p.k.) i swobodnej oceny dowodów (art. 7 k.p.k.), sąd meriti zobowiązany był do poddania w toku procesu, w tym w szczególności w fazie wyrokowania, drobiazgowej analizie wszelkich okoliczności sprawy, istotnych z punktu widzenia prawidłowego rozstrzygnięcia o przedmiocie procesu. Z taką samą uwagą i według tożsamych reguł sąd ten powinien rozważyć i ocenić dowody obciążające, jak i „odciążające” oskarżonego. Następnie zaś, niezbędne było zajęcie w odniesieniu do powyższych kwestii kompleksowego, logicznego i wyczerpującego stanowiska w części motywacyjnej wyroku.

Sąd I instancji, nie sprostał w pełni powyższym standardom. Rzecz bowiem w tym, że analiza akt sprawy oraz lektura pisemnych motywów rozstrzygnięcia doprowadziły do wniosku, że uwzględnił on wyłącznie okoliczności korzystne dla K. W. (1), natomiast nie przeanalizował wystarczająco tych, przemawiających na jego niekorzyść. Nie dokonał nadto, co istotne, ich prawidłowej oceny, stawiając w większości tezy, które nie mogły zyskać aprobaty Sądu odwoławczego. Ocena dowodów przeprowadzona w sposób wybiórczy, lub jej zastąpienie dowolnymi stwierdzeniami, nie może zostać uznana za miarodajną i odpowiadającą wymogom art. 7 k.p.k., a tym samym dokonane ustalenia faktyczne, posiadają również status wadliwych.

Przechodząc bardziej szczegółowo na grunt sprawy niniejszej należy wskazać, że sąd meriti w uzasadnieniu przedmiotowego orzeczenia, analizując w pierwszej kolejności wyjaśnienia oskarżonego oraz zeznania Z. R., wskazał jedynie, że uznał za wiarygodne te, które obydwoje złożyli na etapie postępowania sądowego (k. 183v). Nie uzasadnił jednak w sposób logiczny i przekonujący, dlaczego nie uznał za zgodne z prawdą przyznanie się K. W. (1) do popełnienia zarzucanego mu czynu, poczynione przez niego podczas pierwszych wyjaśnień złożonych na etapie postępowania przygotowawczego. Ograniczył się w tej mierze do dowolnego stwierdzenia, iż przedstawiają one wersję zdarzenia wykreowaną w porozumieniu z Z. R. i P. M. na potrzeby postępowania karnego.

Wyjaśnienia zaś złożone przez oskarżonego na rozprawie bynajmniej nie cechują się konsekwencją. W swoich wyjaśnieniach z dnia 22 sierpnia 2019 roku, K. W. (1) wskazał, iż „wymyślili” ową wersję w szpitalu, razem z Z. R. i P. M.. Jednakże za chwilę, w tych samych wyjaśnieniach podał - „wygląda jakby P. wymyślił tą wersję”, co z kolei wskazuje na jego niepewność w tym przedmiocie, aby na koniec stwierdzić, że to kolega zrobił z niego „kozła ofiarnego” (k. 150v – 152v). Owa relacja z pewnością nie daje podstaw do uznania, iż jest spójna. Jako wręcz naiwne jawią się przy tym depozycje oskarżonego, iż nie wiedział, że za udzielanie narkotyków grozi odpowiedzialność karna.

Nie sposób także uznać za Sądem Rejonowym depozycji Z. R. z dnia 19 grudnia 2019 roku, gdzie wskazała, że podczas przesłuchania w postępowaniu przygotowawczym złożyła inne zeznania, ponieważ bała się konsekwencji. Zauważyć przy tym należy, że konsekwencje dla tego świadka, zarówno przy pierwszej, jak i przy drugiej z podawanych przez nią wersji, mogły być jedynie takie same. Wbrew twierdzeniom sądu meriti, jej relacja nie jest w pełni zgodna oraz spójna z tą podawaną przez oskarżonego, już chociażby poprzez sformułowane przez nią stwierdzenie, iż w dniu zdarzenia, kiedy wchodzili do karetki K. W. (1) powiedział, że „to on to zrobił i może dlatego później … przyjęliśmy taką wersję” (k. 170).

Co się zaś tyczy K. W. (2), to nie do przyjęcia jest stwierdzenie, iż jego zeznania są spójne i nie zawierają wewnętrznych sprzeczności. Nie są nadto z pewnością zgodne z relacją syna, który w dniu 22 sierpnia 2019 roku wyjaśnił, iż dopiero po jednym - dwóch miesiącach wyjawił ojcu prawdziwy przebieg zdarzenia, natomiast w dniu jego zajścia nie rozmawiali ze sobą (k. 152v). Świadek zaś podał, tego samego dnia, podczas rozprawy głównej, że rozmawiał z oskarżonym o prawdziwym przebiegu zdarzenia, kiedy ten wyszedł ze szpitala, aby za chwilę wskazać, że było to niedługo po, jakieś dwa tygodnie (k. 155). Sąd odwoławczy nie może zatem zaakceptować uznania owych depozycji za niezawierających wewnętrznych sprzeczności, mając na względzie, że tego samego dnia K. W. (2) ostatecznie wskazał, iż syn powiedział mu, że narkotyki mieli od P. M., tuż po zdarzeniu jeszcze w szkole.

Ocena zeznań P. M. również budzi zastrzeżenia. Także w tym przypadku, uzasadnienie nie zawiera rzeczowej i logicznej oceny owego dowodu, z uwzględnieniem depozycji innych osób z postępowania przygotowawczego, a jedynie niczym niepopartą tezę, iż jako osoba mająca styczność z narkotykami, świadek zdawał sobie sprawę z odpowiedzialności karnej, a zatem był on zainteresowany obciążeniem K. W. (1).

Zapoznając się z pisemnymi motywami rozstrzygnięcia, Sąd Okręgowy doszedł do wniosku, iż Sąd Rejonowy próbuje zdyskredytować wszystkie dowody mające świadczyć przeciwko oskarżonemu. Nie sposób bowiem, mając powyższe rozważania na względzie nie zauważyć, że przyznaje walor wiarygodności relacjom niespójnym i cechującym się brakiem konsekwencji. Sąd meriti odmówił natomiast waloru wiarygodności relacjom spójnym i logicznym złożonym na etapie postępowania przygotowawczego.

Już więc tylko mając na uwadze to, co zostało podniesione, nie sposób na obecnym etapie zaakceptować stanowiska sądu I instancji, zaprezentowanego w zaskarżonym wyroku. Powyższe argumenty pozwoliły na stwierdzenie, że dokonał on pobieżnej i nieprawidłowej analizy zgromadzonego materiału dowodowego, bez uwzględnienia całokształtu okoliczności sprawy.

Wskazane powyżej okoliczności i trafna argumentacja zawarta w uzasadnieniu apelacji prokuratora sprawiają, iż wersja wydarzeń ostatecznie przedstawiona przez oskarżonego, jawi się jedynie jako linia jego obrony. W konsekwencji dokonana przez sąd meriti ocena zebranego w sprawie materiału dowodowego i ustalony na jej podstawie stan faktyczny, nie mogą zostać zaakceptowane.

W tym stanie rzeczy, uwzględniając treść art. 454 § 1 k.p.k. (zgodnie z którym Sąd odwoławczy nie może skazać oskarżonego, który został uniewinniony w pierwszej instancji), Sąd Okręgowy uchylił zaskarżony wyrok i sprawę K. W. (1) przekazał Sądowi Rejonowemu do ponownego rozpoznania.

Wniosek

Wniosek o uchylenie zaskarżonego wyroku w całości i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania.

☒ zasadny

☐ częściowo zasadny

☐ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Powyższy wniosek jest zasadny z uwagi na zgłoszenie przez apelującego trafnych zarzutów oraz szczegółowe rozważania poczynione powyżej.

OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU

4.1.

-

Zwięźle o powodach uwzględnienia okoliczności

-

ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO

1.7.  Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji

5.1.1

Przedmiot utrzymania w mocy

-

Zwięźle o powodach utrzymania w mocy

-

1.8.  Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji

5.2.1.

Przedmiot i zakres zmiany

-

Zwięźle o powodach zmiany

-

1.9.  Uchylenie wyroku sądu pierwszej instancji

1.1.7.  Przyczyna, zakres i podstawa prawna uchylenia

5.3.1.1.1.

-

art. 439 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

-

5.3.1.2.1.

Konieczność przeprowadzenia na nowo przewodu w całości.

art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

-

5.3.1.3.1.

Konieczność umorzenia postępowania.

art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia i umorzenia ze wskazaniem szczególnej podstawy prawnej umorzenia

-

5.3.1.4.1.

Uwzględniając treść art. 454 § 1 k.p.k., zgodnie z którym Sąd odwoławczy nie może skazać oskarżonego, który został uniewinniony w pierwszej instancji, Sąd Okręgowy uchylił zaskarżony wyrok i sprawę K. W. (1) przekazał Sądowi Rejonowemu do ponownego rozpoznania

x art. 454 § 1 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

Szczegółowe i wyczerpujące powody uchylenia wyroku i przekazania sprawy do ponownego rozpoznania, wskazane zostały przy odniesieniu się przez Sąd Okręgowy do zarzutów apelującego.

1.1.8.  Zapatrywania prawne i wskazania co do dalszego postępowania

Ponownie prowadząc postępowanie jurysdykcyjne sąd I instancji będzie miał w polu widzenia poczynione powyżej uwagi, jak również argumentację prokuratora zaprezentowaną w apelacji. Tenże sąd, podda zgromadzony materiał dowodowy wszechstronnej, szczegółowej i wnikliwej ocenie, respektując wskazania logiki, wiedzy i doświadczenia życiowego, po czym ustali stan faktyczny, który podda właściwej ocenie prawnej. Właściwe zastosowanie reguł wynikających między innymi z art. 7 i 410 k.p.k., których zaskarżony wyrok nie respektował, będzie warunkiem koniecznym wydania prawidłowego orzeczenia. W miarę potrzeby swoje stanowisko Sąd Rejonowy uzasadni stosownie do wymogów art. 424 k.p.k.

1.10.  Inne rozstrzygnięcia zawarte w wyroku

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

-

-

Koszty Procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

-

-

PODPIS

Katarzyna Żmigrodzka Mariusz Jaroszyński Dorota Dobrzańska

1.3. Granice zaskarżenia

1.  Kolejny numer załącznika

1.  1

2.  Podmiot wnoszący apelację

3.  oskarżyciel publiczny

4.  Rozstrzygnięcie, brak rozstrzygnięcia albo ustalenie, którego dotyczy apelacja

5.  całość wyroku Sądu Rejonowego w Opolu Lubelskim z dnia 9 lipca 2020 roku, wydanego w sprawie o sygn. akt II K 148/19

1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

6.  ☐ na korzyść

7.  ☒ na niekorzyść

8.  ☒ w całości

10.  ☐ w części

11.  ☐

12.  co do winy

15.  ☐

16.  co do kary

19.  ☐

20.  co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.3.2. Podniesione zarzuty

21.  Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

22.  ☐

23.  art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

24.  ☐

25.  art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

26.  ☒

27.  art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

28.  ☒

29.  art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

30.  ☐

31.  art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

32.  ☐

33.  art. 439 k.p.k.

34.  ☐

35.  brak zarzutów

1.4. Wnioski

36.  ☒

37.  uchylenie

38.  ☐

39.  zmiana

1.3. Granice zaskarżenia

1.  Kolejny numer załącznika

40.  1

41.  Podmiot wnoszący apelację

42.  oskarżyciel publiczny

43.  Rozstrzygnięcie, brak rozstrzygnięcia albo ustalenie, którego dotyczy apelacja

44.  całość wyroku Sądu Rejonowego w Opolu Lubelskim z dnia 9 lipca 2020 roku, wydanego w sprawie o sygn. akt II K 148/19

1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

45.  ☐ na korzyść

46.  ☒ na niekorzyść

47.  ☒ w całości

49.  ☐ w części

50.  ☐

51.  co do winy

54.  ☐

55.  co do kary

58.  ☐

59.  co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.3.2. Podniesione zarzuty

60.  Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

61.  ☐

62.  art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

63.  ☐

64.  art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

65.  ☒

66.  art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

67.  ☒

68.  art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

69.  ☐

70.  art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

71.  ☐

72.  art. 439 k.p.k.

73.  ☐

74.  brak zarzutów

1.4. Wnioski

75.  ☒

76.  uchylenie

77.  ☐

78.  zmiana