Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Lublinie

Sygnatura akt

XI Ka 738/21

Liczba załączników

1

1.  CZĘŚĆ WSTĘPNA

1.1. Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji

Wyrok Sądu Rejonowego w Puławach sygn. II K 443/20 z dn. 6.5.2021 r.

1.2. Podmiot wnoszący apelację

obrońca

1.3. Granice zaskarżenia

1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

na korzyść

w całości

1.3.2. Podniesione zarzuty

1

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania

2

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych

1.4. Wnioski

☒

Uchylenie

☒

Zmiana

2.  STANOWISKO WOBEC ZARZUTÓW i wniosków

Lp.

Zarzuty (w kolejności wynikającej z art. 438 K.p.k. i sekcji 1.3.2.)

2.1.

Obrazy art. 4, art. 7, art. 410 K.p.k. przez:

1.  uznanie za wiarygodne zeznań Z. M. i P. P., że do nielegalnych obwodów podłączone były urządzenia;

2.  uznanie za wiarygodną opinii;

3.  uznanie za niewiarygodne wyjaśnień, choć oskarżony interweniował w zakładzie energetycznym w sprawie wysokości rachunków, domagając się ich weryfikacji;

4.  przyjęcie, że oskarżony schodził w trakcie kontroli do kotłowni, by odłączyć piec;

5.  nieuwzględnienie stanu starego domu w aspekcie korzystania w nim z urządzeń elektrycznych;

6.  nieuwzględnienie wyjaśnień, iż oskarżony kierował do zakładu energetycznego prośby i skargi dotyczące nieprawidłowego funkcjonowania instalacji w starym domu;

7.  pominięcie zmiany liczebności lokatorów domu.

częściowo zasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Ad 1.

Skarżący myli ocenę wiarygodności z ustaleniami faktycznymi – ww. świadkowie nie zeznali, że urządzenia były podłączone, lecz że tak przypuszczali (protokoły kontroli na k. 11, 16, 17 nie wskazują by jakieś konkretne urządzenia były podłączone do nielegalnych obwodów, a stwierdzenie, że „nieopomiarowany obwód zasilał piec centralnego ogrzewania” stanowi jedynie domysł kontrolujących1), więc ustalenie, że były zasilane nielegalnie nie ma w ich treści oparcia.

Notabene skoro brak dowodów, by nielegalne połączenie było jedynym dostępnym źródłem zasilania pieca, a do tego był on wpięty w instalację pompy ciepła, co mogło go nagrzewać (k. 185), to kwestia zasilania go z przewodu podłączonego nielegalnie pozostaje w sferze domysłów i przypuszczeń, więc zastosowanie znajduje art. 5 § 2 K.p.k.

Ad 2.

Opinia w ogóle nie podlega ocenie na płaszczyźnie wiarygodności, lecz fachowości. Złożona w sprawie niniejszej jest zaś bezprzedmiotowa, gdyż dotyczy hipotetycznej ilości zużytego prądu, przy wadliwych założeniach, że za pomocą nielegalnych obwodów były stale zasilane liczne urządzenia.

Ad 3 i 6.

Oczywistym jest, że ewentualna weryfikacja stanu instalacji na skutek pism oskarżonego mogłaby mieć miejsce jedynie w uzgodnionym z nim wcześniej terminie, więc miałby możliwość czasowego demontażu lub ukrycia nielegalnej instalacji, więc jego interwencje w żadnym razie nie wykluczają popełnienia przestępstwa.

Sąd Rejonowy słusznie przyjął, że jedynie oskarżony mógł zamontować lub zlecić montaż instalacji z pominięciem liczników. Tym bardziej nie mógł o tym nie wiedzieć, skoro przewód w kotłowni (zszedł do niej mimo trudności z poruszaniem się, bez żadnego innego powodu, niż związany z kontrolą) był obiektywnie widoczny – kontrolujący nie musieli go specjalnie poszukiwać.

Zupełnie nieprzekonujący jest argument, iż ww. kontrolujący mieliby się świadomie narażać na odpowiedzialność karną z art. 233 § 1 K.k. z uwagi na jakieś domniemywane przez Skarżącego oczekiwania ich pracodawcy.

Ad 4.

Zgodne ze sobą zeznania ww. świadków nie pozostawiają wątpliwości, iż oskarżony schodził do kotłowni, choć na wstępie ich czynności oświadczył, że nie może w nich wziąć udziału, gdyż nie jest w stanie chodzić. Z drugiej jednak strony cel zejścia w postaci odłączenia nielegalnego obwodu, to jedynie ich przypuszczenia – można co najwyżej logicznie zejście to uzasadnić zamiarem ukrycia przewodu lub przynajmniej sprawdzenia czy nie jest widoczny.

Ad 5 i 7.

Wnioskowania Skarżącego są bezprzedmiotowe, gdy brak dowodu na nielegalne zasilanie urządzeń.

Wniosek

O zmianę wyroku przez uniewinnienie, a ewentualnie o jego uchylenie i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania.

niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Niezasadność zarzutu co do popełnienia przestępstwa.

2.2.

Błędnego ustalenia sprawstwa.

częściowo zasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Jakkolwiek zarzut – jako próba odmiennego ujęcia kwestii oceny dowodów – ma charakter tautologiczny i został postawiony błędnie, gdyż podstawa odwoławcza z art. 438 pkt 3 K.p.k. dotyczy sprzeczności faktów ustalonych przez Sąd I instancji z treścią dowodów uznanych przez tenże Sąd za wiarygodne, to jest on o tyle trafny, że – jak wskazano w sekcji 2. pkt. 2.1. ad 1. – zgromadzony materiał nie pozwala na przypisanie oskarżonemu faktycznego wykorzystania energii, do czego jednak niewątpliwie – poprzez montaż przewodów omijających liczniki – bezpośrednio zmierzał.

Wniosek

O zmianę wyroku przez uniewinnienie, a ewentualnie o jego uchylenie i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania.

niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Niezasadność zarzutu co do popełnienia przestępstwa.

3.  ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO

3.1. Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji

5.1.1.

Przedmiot utrzymania w mocy

Uznanie oskarżonego za winnego.

Zwięźle o powodach utrzymania w mocy

Niezasadność zarzutów apelacji co do zasady.

3.2. Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji

5.2.1.

Przedmiot i zakres zmiany

Opis czynu, kwalifikacja prawna, kara, opłata.

Zwięźle o powodach zmiany

Względy wskazane uprzednio w sekcji 2. pkt 2.1. ad 1. i pkt 2.2. nakazują przypisanie oskarżonemu nie dokonania, lecz usiłowania, co pociąga za sobą korektę kwalifikacji prawnej i podstawy kary, a także (na zasadzie art. 447 § 1 K.p.k. gdyż Skarżący nie sformułował stosownego zarzutu) wymiaru kary pozbawienia wolności.

Została ona określona przy uwzględnieniu przesłanek z art. 53 § 1 i 2 K.k. w rozmiarze adekwatnym do okoliczności czynu.

Art. 10 ust. 1 ustawy z dnia 23 czerwca 1973 roku o opłatach w sprawach karnych wymaga przy zmianie kary orzeczenia jednej opłaty za obie instancje.

3.3. Zapatrywania NA UŻYTEK PRAKTYKI ORZECZNICZEJ SĄDU I INSTANCJI

Skoro zakład energetyczny dostarczał oskarżonemu prąd na podstawie umowy, to nie wchodziła w grę kradzież, lecz oszustwo polegające na doprowadzeniu tego podmiotu – przez modyfikację instalacji z pominięciem licznika – do niekorzystnego rozporządzenia mieniem, poprzez wprowadzenie go w błąd co do ilości pobranej energii.

Z uwagi na kierunek apelacji art. 434 § 1 k.p.k. wyklucza jednak zmianę ustaleń w tym zakresie na niekorzyść, oskarżonego, zaś art. 455 k.p.k. nawet zmianę kwalifikacji (art. 286 § 1 k.k. przewiduje wyższe zagrożenie).

4.  Koszty Procesu

Punkt

Przytoczyć okoliczności

III

Zgodnie z art. 627 w zw. z art. 634 K.p.k. oskarżonego obciąża opłata za obie instancje (120 zł od pozbawienia wolności i 200 zł od grzywny), a także wydatki w postaci ryczałtu za doręczenie pism, przewidzianego w § 1 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 18 czerwca 2003 roku w sprawie wysokości i sposobu obliczania wydatków Skarbu Państwa w postępowaniu karnym.

5.  PODPIS

Artur Achrymowicz

1.3. Granice zaskarżenia

Kolejny numer załącznika

1

Podmiot wnoszący apelację

Obrońca

Rozstrzygnięcie, brak rozstrzygnięcia albo ustalenie, którego dotyczy apelacja

Skazanie

1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

☐

co do winy

☐

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☒

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☒

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☐

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

1.4. Wnioski

☒

uchylenie

☒

zmiana